معنايابي و معناسازي متقابل گردشگر و گردشگري (مطالعه‌ي موردي: شهر همدان)

Mutual Semantic Formation and Semantic Discovery between Tourist and Tourism in the City of Hamedan

اين مقاله با رويكرد كنش متقابل نمادين به مطالعه ي چگونگي معنايابي و تفسير گردشگران از گردشـگري و مكان هاي گردشگري مي پردازد. هدف تحقيق حاضر، بررسي نقش متقابل نمادين و معنايي ميان گردشگر و گردشگري در قالب الگوها و ارزش هاي هنجاري است. پژوهش حاضر در تمامي مراحل بررسـي خود متـاثر از رويكـرد و روش شناسي گافمن و بلومر به عنوان راهنماي نظري بوده است. ميدان مطالعه، تعـدادي از مـكان هاي گردشگري معروف شهر همدان است: تپه ي باستاني هگمتانه، آرامگاه پورسينا، آرامگاه باباطاهر، گنجنامه، عباس آباد، غار عليصدر و زيارتگاه استر و مردخاي كه البته هدف محقق، بررسي و تاكيد بر اين مكان ها نيست و انتخاب و معرفي آن‌ها صرفاً جهت تعيين و مشخص كردن ميدان تحقيقي است كه در آن جا مطالعه بر روي گردشگر انجام شده است. نمونه گيري مطالعه «هدفمند» بوده كه از ميان انواع آن محقق بر معيارهاي حداكثر تنوع (جنسيت و سن)، معروف بودن مكان هاي ديدني از نگاه گردشگران و پرتجمع ترين اين مكان ها، متمركز بوده است. جهت گردآوري اطلاعات مورد نياز از روش مشاهدات ميداني و مصاحبه ي عميق استفاده شده است. روش تحليل يافته ها، تحليل موضوعي است؛ بدين گونه كه تعداد 13 مقوله كه همه ي آن‌ها از يافته ها نشات گرفته اند استخراج شد، دربرگيرنده ي در جستجوي اصالت، سوژه اي ادبي، گريز از يكنواختي، فـردگرايي، جمـع گرايي، خداشـناسي، طبـيعت گرايي، زيبايي شنـاسي، ارزشـمندي آثار باسـتاني، تعامل فرهنگي، سوژه اي مشهور، جاذبه-هاي معماري، آب و هواي مطلوب است

Tourism is a social, cultural and economic phenomenon which entails the movement of people to countries or places outside their usual environment for personal or business/professional purposes. Tourism has captured the attention of anthropologists because it often involves face-to-face encounters between people of different cultural backgrounds. Tourism has been studied by anthropologists as a form of cultural commoditization and/or cultural commercialism. In anthropological literature today, few texts are dedicated entirely to the anthropology of tourism, though authors of ethnographies sometimes include a section on tourism. Everyone can express his/her own personal observation of the phenomenon that has experienced. Its importance was recognized in the Manila Declaration on World Tourism of 1980 as an activity essential to the life of nations because of its direct effects on the social, cultural, ecologic, educational, and economic sectors of national societies and on their international relations. Relationships between hosts and guests, how they form and change over time, have been of profound importance to the anthropological study of tourism, and should continue to be.