بررسي رابطه هوش معنوي و رضايت شغلي با سلامت روان در كاركنان دانشگاه علوم پزشكي شهركرد

The association of spiritual intelligence and job satisfaction with mental health among personnel in Shahrekord University of Medical sciences

زمينه و هدف: بسياری از سازمان ها بر اهميت كاركنان به عنوان مهم ترين دارايی خود تاكيد دارند. پيشرفت و توسعه علم روانشناسی در دهه های اخير به ويژه در حوزه سلامت، معنويت و رضايت مندی شغلی در بين كاركنان سازمانها، نقش مهم و اثربخشی را به دنبال داشته است. سلامت روان افراد در مجموعه های اداری باعث افزايش تمركز، شادابی و توانايی آنها جهت انجام امور محوله می باشد. پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه هوش معنوی و رضايت شغلی با سلامت روان در كاركنان دانشگاه علوم پزشكی شهركرد طراحی گرديد. روش بررسی: در اين مطالعه توصيفی-تحليلی تعداد 364 نفر از كاركنان دانشگاه علوم پزشكی شهركرد در سال 1392 به روش نمونه گيری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. پرسشنامه های هوش معنوی، رضايت شغلی و پرسشنامه سلامت عمومی (GHQ) در اختيار شركت كنندگان قرار گرفت. داده ها جمع آوری و به كمك نرم افزاری آماری SPSS و بكارگيری آمار توصيفی و استنباطی تجزيه و تحيل گرديدند. يافته ها: نتايج نشان داد بين رضايت شغلی و سلامت روان از لحاظ آماری رابطه معنی دار و ضريب همبستگی مثبت وجود دارد ولی بين هوش معنوی و سلامت روان رابطه معنادار آماری وجود ندارد. نتايج حاكی از تاثير هوش معنوی بر ميزان رضايت شغلی كاركنان بود. نتيجه گيری: نظر به تاثير هوش معنوی بر رضايت شغلی كاركنان دانشگاه علوم پزشكی شهركرد و ارتباط رضايت شغلی با سلامت روان آنها. لذا تلاش همزمان كاركنان و مديران در افزايش هوش معنوی موجب بهبود سلامت آنها و كارايی سيستم می شود. برگزاری برنامه های آموزشی و توجيهی با هدف ارتقاء معنويت و رضايت شغلی، برگزاری دوره های بازآموزی، ايجاد فضای سالم و ايمن به دور از فشارها و تنش ها، ارائه خدمات رفاهی، تفريحی و ورزشی جهت ارتقاء سلامت روان و رضايت مندی شغلی كاركنان توصيه می گردد.

Background and aims: Many organizations emphasize the significance of personnel as their most important asset. Advances and development of psychology science in recent decades, especially in health and spirituality and job satisfaction among personnel of organizations, have had an important and effective contribution. Individuals’ mental health in administrative complexes causes increase in their concentration, vitality, and ability to accomplish assumed duties. Present research was designed to examine association of spiritual intelligence and job satisfaction with mental health among personnel in Shahrekord University of Medical Sciences (SKUMS). Methods: In this descriptive-analytical study, 364 employees of SKUMS were enrolled by stratified-random sampling. The questionnaires of spiritual intelligence, job satisfaction, and general health questionnaire (GHQ) were given to the participants. Factors such as the general thinking, belief, ability to cope, interactions with ethical problems, self-awareness, love and interest, the nature of the act, illness, medical problems and public health in the staff were measured. Results: The results indicated that there was a statistically significant association and positive correlation coefficient between job satisfaction and mental health (P<0.005, r=0.112), but there was no statistically a significant relationship between mental health and spiritual intelligence (P>0.05, r=0.069). The results were indicative of spiritual intelligence´s effect on the personnel´s job satisfaction rate with a statistically significant association and positive correlation coefficient (r=0.33, P=0.001). Conclusion: According to the current study, educational and briefing programs aimed at promoting spirituality and job satisfaction, creating a healthy, safe environment free from pressures and tensions, providing welfare, recreational, and sports services are recommended to enhance mental health and satisfaction in personnel.