مطالعه ويژگي هاي مكانيكي و ريخت شناسي چندسازه آرد كلش برنج تيمارشده با سيلان/ پلي پروپيلن

در اين پژوهش تاثير غلظت و زمان تيمار سيلاني آرد كلش برنج بر مقاومت هاي مكانيكي و ريخت شناسي چندسازه حاصل از آرد كلش برنج/ پلي پروپيلن بررسي شده است. از محلول تري اتوكسي وينيل سيلان در دو غلظت 5 و 10 درصد، كه هر غلظت داراي دو زمان غوطه وري 45 و 90 دقيقه بودند، براي تيمار آرد كلش برنج به عنوان پركننده استفاده شد. همچنين از پلي پروپيلن، به عنوان ماتريس به ميزان 65 درصد وزني، و انيدريد مالئيك (MAPP)، به عنوان جفت كننده به ميزان 5 درصد وزني، در ساخت همه نمونه هاي آزموني استفاده شد. براي اختلاط مواد اوليه از دستگاه هك و براي ساخت نمونه هاي استاندارد آزمون از روش قالب گيري تزريقي استفاده شد. نتايج حاصل نشان داد كه چندسازه حاوي آرد كلش برنج تيمار شده با محلول سيلان در غلظت و زمان هاي ذكرشده در مقايسه با چندسازه بدون تيمار باعث افزايش چشمگيري در ويژگي هاي خمش و كشش (مدول و مقاومت) شد. همچنين افزايش در غلظت و زمان تيمار سيلاني در بين نمونه هاي تيمارشده نيز باعث افزايش در ويژگي هاي خمشي و كششي شد. با توجه به نتايج به دست آمده از بررسي ريخت شناسي چندسازه ها، مشخص شد تيمار سيلاني باعث بهبود در چسبندگي سطح مشترك پركننده/ ماتريس، پراكنش بهتر پركننده در ماتريس، و در نهايت باعث افزايش معني داري در ويژگي هاي مكانيكي مي شود.