پهنه بندي آسيب پذيري نوار ساحلي استان سيستان و بلوچستان بر اساس كانون هاي تهديد كننده

موقعيت اكوتوني سواحل اگرچه موجب مي شود اين مناطق از تنوع و غناي بيولوژيك هر دو سيستم دريايي و زميني بهره مند شوند، در عين حال در معرض تهديد آلودگي ها و عوامل مخرب هر دو سيستم نيز قرار مي گيرند. از اين رو، مناطق ساحلي از جمله آسيب پذيرترين بخش هاي اقيانوسي به شمار مي روند. افزايش و رشد جمعيت، شهرنشيني، صنعتي شدن و گردشگري مهم ترين عوامل در افزايش فشار بر مناطق ساحلي و دريايي هستند. شناسايي مناطق اثرگذار و نيز مناطق آسيب پذير و اعمال سيستم مديريتي متناسب، از جمله راهكارهاي موثر براي پيشگيري از تخريب هرچه بيشتر مناطق ساحلي است. پژوهش حاضر كه با هدف پهنه بندي آسيب پذيري نوار ساحلي سيستان و بلوچستان (كه نيمي از كرانه هاي درياي عمان را به خود اختصاص داده است) بر اساس كانون هاي تهديد كننده و با بهره گيري از كاربرد تحليل سلسله مراتبي (AHP) و تلفيق لايه ها در محيط نرم افزار ArcGIS انجام شد، نشان داد جنوب شرقي خليج چابهار تا امتداد آن به سمت شرق مهم ترين پهنه آسيب پذير ساحلي است كه به مديريت فعاليت هاي سازگار، برنامه پايش، آموزش و طرح مشاركت براي بهسازي نيازمند است.