تبيين رفتار زيست محيطي روستاييان استان هاي غرب كشور بر اساس مدل رفتار برنامه ريزي شده

توسعه پايدار روستايي صرفاً در پرتو استفاده مناسب از منابع زيست محيطي با زيربناي نظري و فكري و حفظ و بهبود آن ها براي نسل هاي بعدي امكان پذير است. رفتار روستاييان در برخورد با اين منابع پايه نقش تعيين كننده اي در حفاظت از آن ها دارد. اين پژوهش با هدف تبيين رفتار زيست محيطي روستاييان بر اساس مدل رفتار برنامه ريزي شده در استان هاي غرب كشور به اجرا درآمده است و تلاش مي كند مدل رفتاري روستاييان را با كمك تئوري «رفتار برنامه ريزي شده» تبيين كند. اين تحقيق توصيفي به شيوه پيمايش و با ابزار پرسشنامه صورت گرفته است. حجم جامعه 642029 خانوار روستايي بود كه بر اساس فرمول كوكران 310 خانوار براي نمونه انتخاب شدند و اطلاعات لازم از آن­ها گرد­آوري شد. روايي پرسشنامه را استادان گروه ترويج و آموزش كشاورزي دانشگاه تهران تاييد كردند و پايايي آن از طريق انجام مطالعه راهنما و آزمون آلفاي كرونباخ به تاييد رسيد. يافته ها نشان داد كه دو متغير كنترل رفتار ادراك شده و هنجارهاي ذهني بيشترين تاثير را در شكل دهي نگرش زيست محيطي داشته اند. متغيرهاي هنجارهاي ذهني و نگرش زيست محيطي به ترتيب بيشترين اثرگذاري را بر نيت روستاييان براي انجام رفتارهاي زيست محيطي داشتند. در نهايت، متغيرهاي كنترل رفتار ادراك شده، هنجارهاي ذهني و نگرش زيست محيطي و نيت زيست محيطي به ترتيب بيشترين اثرگذاري را در انجام رفتارهاي زيست محيطي از سوي روستاييان نشان دادند.