تعيين شاخص‌هاي سلامت رواني كاركنان نيروهاي مسلح

Determining The Mental Health Indicators in Military Personnel

مقدمه: ارتقا سلامت رواني و پيشگيري از مشكلات رواني كاركنان يك وظيفه مهم براي مديران و فرماندهان نظامي و انتظامي و دست‌اندركاران حوزه سلامت رواني در سازمان‌هاي نظامي و انتظامي است. اين اهداف مستلزم استقرار شبكه‌هاي اطلاع‌رساني فعال و سيستم‌هاي موثر جمع‌آوري اطلاعات و تعيين شاخص‌هاي سلامت رواني كاركنان است. اين مطالعه با هدف تعيين شاخص‌هاي سلامت رواني كاركنان نيروهاي مسلح كشور انجام‌شده است. مواد و روش‌ها: اين مطالعه بر اساس روش كيو و در شش مرحله انجام‌شده است: تهيه و توليد نمونه‌هاي كيو، انتخاب 30 نفر متخصص و كارشناس در حوزه سلامت رواني نيروهاي نظامي و انتظامي با استفاده از روش نمونه‌گيري هدفمند، رتبه‌بندي كيو در يك طيف 9 درجه‌اي بر اساس ميزان اهميت هر گويه (شاخص)، ورود و ثبت داده‌ها با استفاده از برنامه نرم‌افزاري SPSS، آناليز آماري از طريق تحليل آماري كيو (تحليل مولفه‌هاي اصلي) و درنهايت تاويل و تفسير نتايج. يافته‌ها: 32 شاخص براي استفاده در نظام سلامت رواني نيروهاي مسلح در چهار طبقه وضعيت سلامت رواني، تعيين‌كننده‌هاي سلامت رواني، رفتارهاي بهداشتي و معنوي و استفاده از خدمات بهداشتي تعيين و معرفي شد. نتيجه‌گيري: مطالعه حاضر به‌عنوان يك مطالعه پايه براي توسعه شاخص‌هاي سلامت رواني در نيروهاي مسلح انجام‌شده است كه نتايج آن مي‌تواند منعكس‌كننده وضعيت فعلي سلامت رواني در اين سازمان‌ها باشد. به‌علاوه، اين شاخص‌ها مي‌تواند در ارزيابي وضعيت فعلي سلامت رواني، جهت‌گيري‌هاي سياست‌گذاري و برنامه‌ريزي‌هاي آتي، به‌روزرساني اطلاعات حوزه سلامت رواني، امكان مقايسه‌هاي علمي و همچنين نظارت و ارزيابي خدمات سلامت رواني با هدف ارتقا كيفيت سلامت رواني در سازمان‌هاي نظامي و انتظامي مفيد باشد.

Background: Promoting mental health and preventing staffs from mental health problems are important tasks for military commanders and mental health professionals in the military organizations. This objective requires the establishment of information networks and systems of efficient data collection and determining the indicators of mental health in military personnel. This study was conducted to determine the mental health indicators in military personnel. Materials and Methods: This study was performed based on Q methodology in six stages: 1. Development of Q Sample Statements, 2. Selection of Participants (30 professionals in the Military organizations) for the Q Sort using Judgement Sampling method, 3. Q-sorting in a 9-degree range based on indicatorsʹ significance, 4. Data entry using SPSS, 5. Statistical analysis through the extraction of Q sorts, (the Principal Components Analysis method was used), 6. Factor Interpretation. Results: 32 mental health indicators were determined in mental health system of military forces in four categories: mental health status, mental health factors, spiritual and health behaviors, using health services. Conclusion: This study, as a basic research, was carried out to develop mental health indicators in military forces. The results expressed the present mental health status of military organizations. In addition, indicators obtained in this study can be used in the present mental health status assessment, future plans and policies, mental health information updates, scientific comparisons, and mental health services supervision and assessment aiming mental health quality promotion in military forces.