بررسي تاثير باورهاي هوشي و انگيزه پيشرفت بر رويكردهاي يادگيري و عملكرد تحصيلي دانشجويان رشته كشاورزي

هدف اين تحقيق بررسي تاثير باورهاي هوشي و انگيزه پيشرفت بر رويكردهاي يادگيري و عملكرد تحصيلي دانشجويان رشته كشاورزي است. اين تحقيق از نوع توصيفي- همبستگي است و براي گردآوري اطلاعات از پرسشنامه استفاده شده است. جامعه آماري تحقيق را دانشجويان شاغل به تحصيل در دوره كارشناسي دانشكده هاي كشاورزي دانشگاه هاي تهران، بوعلي سيناي همدان، ايلام، شهيد باهنر كرمان و شيراز تشكيل دادند كه تعدادشان 6958 نفر بود. براي تعيين حجم نمونه تعداد 30 پرسشنامه پيش آزمون شد و بر اساس فرمول كوكران، تعداد نمونه مناسب 273 نفر به دست آمد. ابزار تحقيق از لحاظ روايي صوري بر اساس نظر تعدادي از استادان صاحب نظر در اين زمينه تاييد شد. براي تعيين پايايي پرسشنامه نيز از روش آزمون مقدماتي استفاده شد كه آلفاي كرونباخ محاسبه شده مبين اعتبار مناسب آن براي گردآوري داده ها بود. يافته هاي تحقيق نشان داد كه انگيزه پيشرفت و همچنين رويكردهاي يادگيري دانشجويان دختر و پسر با يكديگر تفاوت آماري معني داري دارد. اين در حالي است كه بين باورهاي هوشي دانشجويان دختر و پسر تفاوت معني داري مشاهده نشد. بر اساس نتايج به دست آمده انگيزه پيشرفت دروني و باور هوشي افزايشي اثر منفي بر رويكرد يادگيري سطحي و اثر مثبت بر رويكرد يادگيري عميق داشتند. در مقابل، انگيزه پيشرفت بيروني و باور هوشي ذاتي اثر مثبت بر رويكرد يادگيري سطحي و اثر منفي بر رويكرد يادگيري عميق داشتند؛ افزون بر اين، انگيزه پيشرفت دروني، باور هوشي افزايشي و رويكرد يادگيري عميق بر عملكرد تحصيلي دانشجويان داراي اثر مثبت بودند.