مقايسه صفات زراعي چهار رقم برنج (Oryza sativa L.) در نظام هاي كاشت در منطقه نكا

اين تحقيق با هدف ارزيابي ارقام برنج در نظام هاي كاشت تغييريافته اجرا شد. آزمايش به صورت كرت هاي خردشده در قالب طرح پايه بلوك هاي كامل تصادفي با چهار تكرار در مزرعه پژوهشي واقع در شهرستان نكا طي سال هاي 1390 و 1391 اجرا شد. نظام هاي كاشت رايج منطقه، بهبوديافته و تشديد (تقويت) شده[1]، عامل اصلي؛ و ارقام پابلند سنگ طارم و طارم هاشمي و پاكوتاه ندا و شيرودي، عامل فرعي بودند.نتايج نشان داد كه بيشترين تعداد پنجه بارور در كپه، تعداد خوشه در متر مربع (347/8 عدد) و تعداد خوشه چه پر در خوشه در نظام كاشت تقويت شده به دست آمد كه به توليد حداكثر عملكرد شلتوك (6412 كيلوگرم در هكتار) منجر شد. بيشترين تعداد و درصد خوشه چه پر در خوشه براي رقم طارم هاشمي به دست آمد، ولي تعداد خوشه در متر مربع براي رقم ندا (396/8 عدد) حداكثر بود. بيشترين عملكرد شلتوك براي دو رقم پاكوتاه و پرمحصول ندا و شيرودي به ترتيب 7272 و 7315 كيلوگرم در هكتار حاصل شد. بيشترين عملكرد شلتوك به مقدار 7770 كيلوگرم در هكتار براي اثر متقابل نظام كاشت تقويت شده و رقم ندا توليد شد. عملكرد شلتوك در نظام كاشت تقويت شده به ترتيب معادل 5/44 و 12/65 درصد بيشتر از دو نظام كاشت بهبوديافته و رايج منطقه بود. بنابراين، نظام توليد تقويت شده با ايجاد تغييرات بهينه در محيط رشد گياه به افزايش عملكرد شلتوك و اجزاي عملكرد منجر شد.