بررسي پويايي اجزاي فيزيكي كربن آلي خاك دانه هاي پايدار در انواع مختلف كاربري اراضي

در اين تحقيق افق هاي مشابه (A، AB، B1) از كاربري هاي جنگل پهن برگ، جنگل سوزني برگ، و مرتع انتخاب و درصد خاك دانه هاي پايدار در آب آن ها تعيين شد. در هر يك از كلاس هاي خاك دانه هاي پايدار افق A، مقادير قطعات مواد آلي آزاد، بخش درون خاك دانه اي، و كمپلكس هاي رس+سيلت بر حسب چگالي و اندازه تعيين و مقدار كربن و نيتروژن آن ها با دستگاه تجزيه عنصري CHN اندازه گيري شد. در هر نوع كاربري غالباً با كاهش اندازه خاك دانه درصد خاك دانه هاي پايدار و مقدار كربن آلي آن ها افزايش يافته است. با مطالعه پايداري خاك دانه ها در آب مشخص شد خاك دانه هاي بزرگ تر از 2 ميلي متر به تغيير كاربري جنگل حساسيت بيشتري نشان مي دهند. از سويي ديگر، بخش هاي F-LF، F-POM، و IA-POM در مقايسه با ساير اجزاي كربن شاخص هاي حساس تري به تغيير كاربري تشخيص داده شدند. ترتيب تجزيه پذيري اجزا از توالي F-LF>F-POM>IA-POM>IA-S+C تبعيت مي كند كه نقش مهم خاك دانه ها را در حفاظت از مواد آلي نشان مي دهد.