عملكرد توابع انتقالي طيفي پارامتريك و نقطه اي براي برآورد منحني مشخصه رطوبتي خاك

اندازه گيري مستقيم ويژگي هاي هيدروليكي خاك معمولاً هزينه بر و وقت گير است. تلاش فراواني صورت گرفته تا بتوان از طريق توابع انتقالي خاك (PTFs) و به كمك اطلاعات زوديافت به ويژگي هاي هيدروليكي خاك دست يافت. هدف اين پژوهش ارزيابي عملكرد پارامتريك و نقطه اي توابع انتقالي طيفي (STFs) و PTFها در برآورد پارامترهاي مدل هاي منحني رطوبتي ون گنوختن و بروكز ـ كوري بود. همچنين، به منظور مقايسه كارايي متغيرهاي طيفي و متغيرهاي مبنايي خاك، عملكرد توابع انتقالي طيفي و توابع انتقالي خاك هاي منطقه نسبت به مهم ترين توابع انتقالي برخي خاك هاي جهان بررسي شد. بدين منظور، تعداد 174 نمونه خاك گرد آوري و منحني هاي طيفي آن ها در گستره 350 تا 2500 نانومتر با استفاده از دستگاه اسپكتروراديومتر زميني اندازه گيري شد. برخي ويژگي هاي فيزيكي خاك همراه مقادير رطوبت در پتانسيل هاي ماتريك معين اندازه گيري و به روش حداقل مربعات خطا و پارامترهاي مدل هاي رطوبتي ون گنوختن و بروكز ـ كوري محاسبه شد. با استفاده از روش رگرسيون مرحله اي چندگانه، توابع انتقالي خاك و توابع انتقالي طيفي پارامتريك و نقطه اي اشتقاق يافت. نتايج نشان داد STFs و PTFs خاك هاي منطقه در هر دو رويكرد نقطه اي و پارامتريك نسبت به PTFsهاي ديگر مناطق جهان (متوسط RMSR برابر 100/0)، براي پيش بيني نگه داشت آب در خاك، دقت بيشتري (متوسط RMSR برابر 029/0) دارند. دقت برآورد رطوبت خاك توسط مدل ون گنوختن (متوسط RMSR برابر 034/0) نسبت به مدل بروكز ـ كوري (متوسط RMSR برابر 041/0) بيشتر بود. به طور كلي، STF و PTFهاي اشتقاق يافته دقت تقريباً برابري داشتند؛ با اين تفاوت كه در مكش هاي متوسط و زياد STFها برآوردي بهتر ارائه كردند.