تاثير روش تدريس سازاگرا بر يادگيري دانشجويان كشاورزي در درس هوا و اقليم شناسي

امروزه روش هاي تدريس نوين اهميت ويژه اي دارند، زيرا بر بهبود يادگيري و به تبع آن توانايي در حل مسئله، خلاقيت و اشتغال پذيري دانشجويان كشاورزي موثرند؛ بنابراين مطالعه مذكور تاثير روش تدريس سازاگرا بر يادگيري دانشجويان كشاورزي پرديس كشاورزي و منابع طبيعي دانشگاه تهران را بررسي كرده است. مطالعه در درس هوا و اقليم شناسي در يك نيمسال انجام گرفت. تعداد 75 دانشجوي ثبت نام كرده در درس مذكور به گروه هاي كنترل و آزمايش منتسب شدند. در گروه آزمايش از روش تدريس سازاگرا و در گروه كنترل از روش تدريس متعارف استفاده شد. در مجموع، مطالعه به مدت 20 ساعت در بيش از 12 هفته اجرا شد. ابزار استفاده شده براي سنجش يادگيري در سطوح بالاتر و پايين تر تفكر، آزمون هاي ميان نيمسال و پايان نيمسال با استفاده از پرسش هاي بازپاسخ (آزادپاسخ) بود. روايي محتوايي آزمون هاي مذكور توسط مدرسان مختلف درس هوا و اقليم شناسي تاييد شد. براي تعيين پايايي از روش پايايي مصححان مبتني بر شيوه چارچوب نمره گذاري استفاده شد كه مقدار آن براي آزمون هاي ميان نيمسال و پايان نيمسال به ترتيب 0/997 و 0/991 برآورد شد. نتايج حاصل از تحليل كوواريانس نشان داد كه روش هاي تدريس مذكور بر نمره هاي كلي پايان نيمسال تحصيلي دانشجويان مطالعه شده اثر داشته است. همچنين، نتايج نشان داد كه بين دو گروه آزمايش و كنترل در يادگيري آن ها به تفكيك آزمون هاي ميان نيمسال و پايان نيمسال و سطوح پايين تر و بالاتر تفكر هيچ گونه تفاوت معني داري مشاهده نشده است.