كاربرد مدل هاي سيستمي در تحليل تقاضاي كالاهاي خوراكي در ايران

در اين تحقيق، رفتار مصرفي خانوارهاي شهري كل كشور براي هشت گروه اصلي كالاهاي خوراكي تحليل شد كه شامل غلات و فراورده هاي آن، انواع گوشت، شير و فراورده هاي آن و تخم مرغ، ميوه و سبزي ها، روغن ها و كره، نوشيدني ها، حبوبات و خشكبار هستند. براي نيل به اين هدف با استفاده از داده هاي سري زماني مربوط به سال 1353- 1386 انواع سيستم هاي انعطاف پذير تقاضا مانند سيستم تقاضاي مخارج درجه دوم، سيستم تقاضاي روتردام، سيستم تقاضاي تقريباً ايده آل، سيستم تقاضاي تقريباً ايده آل درجه دوم، سيستم تقاضاي معكوس تقريباً ايده آل و يك سيستم هيبريد تقاضاCBS با استفاده از روش رگرسيون هاي به ظاهر نامرتبط برآورد شدند كه با مقايسه آن ها از طريق آزمون هاي آماري و معيارهاي اقتصادسنجي، سيستم تقاضاي تقريباً ايده آل معكوس به عنوان مدل برتر انتخاب شد. نتايج نشان داد كه در ميان اقلام غذايي، لبنيات كمترين و گوشت بيشترين كشش هاي مقداري را دارند و كشش مقياس گوشت و خشكبار از ساير گروه ها پايين تر بوده كه بيانگر لوكس بودن اين كالاهاست. همچنين، نتايج بيان كننده اين است كه گوشت با غلات و شير با ديگر آشاميدني ها رابطه جانشيني و غلات با خشكبار و روغن رابطه مكملي دارد.