اثر آبياري درازمدت با پساب بر شكل و ضرايب منحني رطوبتي يك خاك لوم ‌سيلتي در منطقه طاقانك، شهركرد

Effects of Long-term Irrigation with Wastewater on Soil Water Retention Curve and Shape Parameters for a Silty-loam Soil in Taqank, Shahrekord

از اثرات آبیاری درازمدت با پساب تصفیه شده شهری بر ویژگی‌های رطوبتی خاك، اطلاعات كمی در دست است. منحنی رطوبتی خاك اهمیت پایه‌ای در فیزیك خاك دارد و در بسیاری از مطالعات آب و خاك ضروری است. هدف از این پژوهش، ارزیابی اثر درازمدت آبیاری با پساب شهركرد بر شكل و ضرایب منحنی رطوبتی در منطقه طاقانك بود.رطوبت خاك در مكش‌های صفر، 20، 50، 100، 200 و 300 (FC)، 500، 1000، 5000، 8000، 10000 و 15000 (PWP) سانتی‌متر تعیین شد و مدل‌های ون‌گنوختن، بروكس- كوری، كوسوگی و درنربرازش داده شد. بر اساس آماره‌های ضریب تبیین، مجموع مربعات خطا و معیار اطلاعاتی آكائیكه مدل ون‌گنوختن با شرط (n/1-1) به عنوان بهترین مدل انتخاب شد. آبیاری با پساب به‌مدت 13 سال ضریب θs را 8 درصد افزایش داد ولی آبیاری طولانی‌تر یعنی 23 سال، مقدار این ضریب را تغییر نداد. اگرچه آبیاری با پساب به‌مدت 13 سال تغییری در ضریب α نداد، اما آبیاری طولانی‌تر با پساب، α را از 03/0 به 014/0 كاهش داد كه به معنی افزایش نقطه مكش ورود هوا از 30 به 70 سانتی‌متر است. آبیاری با پساب تمایل به افزایشn  داشته، ولی افزایش معنی‌دار در طول 23 سال آبیاری با پساب اتفاق نیفتاده است.

The effects of long-term irrigation with treated municipal wastewater on soil properties have been rarely ever studied. Soil water retention curve is an important tool in soil physics and it is essential for soil and water studies. The aim of this study was to evaluate the effects of long-term irrigation with the effluent from Shahrekord WTP on the shape and moisture curve coefficients in Taqank, Shahrekord. Soil moisture levels were determined at suctions of 20, 50, 100, 200, 300 (FC), 500, 1000, 5000, 8000, 10000, and 15000 cm (PWP) and the models van Genuchten (1980), Brooks-Corey (1964), Kasogi (1996), and Derner (1994) were fitted to the measured data. Based on the coefficients of determination obtained, the sum of squares, standard error, and Acaike information criteria, the van Genuchten model was selected as the best model subject to the condition 1-1/n. Effluent irrigation for 13 years was found to have increased the θs index by 8%, but no change was observed with long-term effluent irrigation. Although 13 years of irrigation with effluent did not change the coefficient α but longer irrigation was found to have decreased the value for this parameter from 0.03 to 0.014, indicating that an increase in air entry suction point from 30 to 70 centimeters. Although irrigation with WTP effluent tended to increase the value of the coefficient n, no significant increase was observed over the 23 years of irrigation with this effluent.