تاثير دو نوع برنامه‌ ورزشي بر تركيب بدني نوجوانان داراي نشانگان داون

Effects of Two Type Exercise Training Programs on Body Composition of Adolescence with Down Syndrome

زمينه: هدف از اين پژوهش بررسی اثرات 12 هفته تمرينات هوازی و مقاومتی بر تركيب بدنی نوجوانان دارای نشانگان داون بود.  روش: به اين منظور در پژوهشی نيمه‌تجربی 41 نوجوان دارای نشانگان داون و با ميانگين سنی 7/2±5/15 سال، به 3 گروه تمرينات هوازی (16ATG; n=)، گروه تمرينات مقاومتی (15RTG; n=) و گروه كنترل (10CG; n=) تقسيم شدند. تمرينات هوازی با شدت 70-50 درصد ضربان قلب ذخيره و 3 بار در هفته و تمرينات مقاومتی هم با شدت 12 تكرار بيشينه و 2 بار در هفته انجام شد. هر دو نوع تمرينات به مدت 12 هفته ادامه يافتند. درصد چربی بدن با استفاده از روش پلتيسموگرافی و تجهيزات بادپاد ارزيابی گرديد. دور كمر، وزن و قد نيز اندازه‌گيری شد، همچنين برای مقايسه متغيرهای پيش و پس از مرحله مداخله از آزمون تی همبسته استفاده شد.  يافته ها: درصد چربی بدن در دو گروهی كه در تمرينات شركت كرده بودند، تغيير معناداری نداشت. با اين ‌وجود، گروه كنترل افزايش معناداری را در اين متغير نشان داد (2/7±3/31 در مقابل 9/7±5/34). از سوی ديگر نمايه توده‌ بدنی و دور كمر به‌طور معناداری در گروه هوازی كاهش يافت (7/9±2/86 و 1/11±3/87 WC:؛ 2/4±5/26 و 4/4±5/27 BMI:)، درحالی‌كه گروه مقاومتی و گروه كنترل تفاوت معناداری را در اين متغيرها نشان ندادند. تمرينات هوازی و مقاومتی باعث حفظ سطوح چربی بدن شدند.  نتيجه گيری: تمرينات هوازی به‌طور معناداری نمايه توده‌ بدنی و اندازه‌ محيط دور كمر را كاهش دادند. درصد چربی افرادی كه در تمرينات حضور نداشتند، افزايش يافت.

Background: The aim of this study was to investigate effects of a 12-week aerobic and resistance exercise on body composition of adolescents with Down syndrome.  Method: A Semi-empirical perusal with 41 adolescents with Down syndrome, aged 15.5±2.7 years, divided into three groups: Aerobic Training Group (ATG; n=16), Resisted Training Group (RTG; n=15) and Control Group (CG; n=10). There were two types of training program: aerobic, with intensity of 50-70% of the heart rate reserve 3 times/week, and resisted, with intensity of 12 maximum repetitions 2 times week. Both exercise Programs were applied during a 12-week period. The percentage of fat measurement was carrying out using plethysmography with Bod Pod® materiel. Waist circumference (WC), body weight and height were also measured. Paired t-test was used to compare variables before and after the exercise program.  Results: The percentage of body fat did not change significantly for both groups that participated in the exercise Program intervention. Nevertheless, CG showed a significant increase in this variable (31.3±7.2 versus 34.0±7.9). On the other hand, body mass index (BMI) and WC were significantly decrease for ATG (BMI: 27.0±4.4 and 26.5±4.2; WC: 87.3±11.1 and 86.2±9.7), while RTG and GC showed no differences in these variables.  Conclusion: The result of the present study indicated that aerobic and resisted exercise programs maintained body fat levels. ATG significantly decrease BMI and WC measures. Persons which didn’t attend the exercise intervention increased their percentage of fat.