تصوير راوي اعتمادناپذير در روايت احتمالاً گم شده‌ام

Portrait of an Unreliable Narrator in the Narrative of I Am Probably Lost

در نوشتار حاضر سعی شده است دلایل اعتمادناپذیربودن راویِ داستان بلند احتمالاً گم شده‏ام نوشتۀ سارا سالار، براساس نظریۀ شلومیث ریمون ـ كِنان بررسی شود. برطبق این نظریه، دانش محدود راوی، درگیری شخصی وی در داستان، و معیارهای ارزشی متناقض او درطول روایت را می‏توان ازجمله دلایل اصلی اعتمادناپذیربودن راوی یك روایت دانست. از این رو، در خوانش حاضر نخست نشان داده می‌شود كه روایت راوی احتمالاً گم شده‌ام با رویدادهای دنیای داستانی آن درتناقض است به‌گونه‌ای كه نمی‌توان گفته‌های او را به‌عنوان واقعیت داستانی باور كرد؛ همچنین، راوی این اثر به‌خاطر ترس و ضعف حافظه، دانش كافی برای گزارش رویدادهای داستانی را ندارد. آنگاه نشان داده می‏شود كه راوی احتمالاً گم شده‏ام به‏دلیل درگیری شخصی خود در داستان‏هایی كه روایت می‏كند از یك‌سو و داشتن معیارهای ارزشی پیچیده و گاه متناقض از سوی دیگر، از گزارش بی‌طرفانۀ حقایق داستانی ناتوان به‌نظر می‌رسد، و هم از این رو است كه سعی دارد با گزینش و روایت جانبدارانۀ رویدادهای داستانی یا به‏منظور وارونه‌جلوه‌دادن آنها، روایت را به زاویۀ دید خود محدود كند تا رویدادها را آن‌گونه كه خود می‌خواهد گزارش كند نه آن‌گونه كه ‌واقعاً اتفاق افتاده است. در آغاز مقاله، همچنین، شرح مختصری از پیشینۀ بحث مربوط به اعتمادپذیربودن/ اعتمادناپذیربودن راوی یك اثر در روایت‏شناسی ارائه می‌شود.

This paper aims to study the reasons for the first-person narrator’s unreliability inSarah Salar’s novella I’m Probably Lost based on the theory of Shlomith Rimmon-Kenan. According to her theory, a narrator’s limited knowledge, his/ her selfinvolvementin the narrative, and also his/her paradoxical value-scheme are some ofthe textual evidences that can be taken as the reasons for his/her unreliability in aparticular narrative. Thus, the present study firstly attempts to show that the narrator’snarration in I’m Probably Lost is so incongruent with the events of the fictional worldthat one can hardly believe her words as standing for the fictional facts. Further,because of her personal fears and weak memory (psychological states) the narrator hasgot limited knowledge to report the fictional events accurately. The paper also arguesthat the narrator fails to report the fictional facts impartially because of her selfinvolvementalong with her paradoxical value-schemes. Therefore, by restricting thenarration to her own perspective or by inverting many of these facts, the narratorreports the fictional events as she wishes not as they actually might have happened.Furthermore, in its opening, the paper provides a short theoretical background to thediscussion concerned with the (un)reliability of a narrator in narratology.