مدل امنيت داخلي در توسعه انتظام ملي

چكيده زمينه و هدف: نخبگان هر جامعه در هر عصري به دنبال الگوي جامعي در تامين انتظام ملي و امنيت داخلي خود هستند و در راستاي نيل به آن به اصل رضايتمندي كه مورد اجماع اكثريت علماي سياست قرار گرفته، اتكا مي‌كنند. به دليل نقش و جايگاه خاص اصل رضايتمندي، اين مقاله به دنبال تبيين مولفه‌ها و عوامل موثر بر رضايتمندي شهروندان به منظور نيل به امنيت پايدار داخلي است. روش: اين تحقيق از نظر هدف، كاربردي و از حيث روش، توصيفي-تحليلي است. جامعه آماري تحقيق 40 نفر از فرماندهان و مديران امنيتي و انتظامي ناجا هستند كه در مقطع دكتري دانشگاه عالي دفاع ملي و دانشگاه علوم انتظامي تحصيل مي‎كنند. ابزار گردآوري داده‌ها، پرسشنامه روا و پايا(82/0) است و براي تحليل داده‎ها از نرم افزار spss استفاده شده است. يافته‌ها و نتايج: تحقيق نشان داد كه ويژگي‎هايي چون توليد اقتدار، ثبات و انسجام داخلي و خارجي، اقتدار نظام سياسي، مهارت‌هاي نيروي انساني و نهادمندي در قدرت اجتماعي مهم‎ترين ويژگي‌هاي مدل امنيت داخلي در توسعه انتظام ملي محسوب مي‌شوند. توجه به اصول اخلاقي، تامين رفاه عمومي، استمرار اقتدار در تامين امنيت، رويكردهاي انبساطي و فراگير، دروازه باني تقاضاها، مديريت نرم اجتماعي و پاسخگو، مديريت فرهنگي، مولفه هاي نرم افزاري فرهنگي، انسجام و همبستگي اجتماعي، مولفه‎هاي سخت افزاري فرهنگي و رويكردهاي انقباضي و محدود، منجر به اعتماد و رضايت ملي و اصالت برارزش‎هاي مشروعيت موجب اطاعت پذيري ملي و وفاداري و در نهايت امنيت داخلي پايدار مي‎شود.##