ارتباط استرس شغلي با سلامت روان در كاركنان مرد فوريت هاي پزشكي اورژانس استان گلستان

Relationship between Occupational Stress and Mental Health in Male Personnel of Medical Emergency in Golestan Province

زمينه و هدف: از جمله محرك هاي محيطي فشارزاي مهمي كه مي تواند فشار رواني مزمني را پديد آورد، نوع شغلي است كه شخص به آن اشتغال دارد و از آنجايي كه ارتقاي سلامت روان افراد يك جامعه بخصوص اقشار سازنده آن لازمه پويايي و بالندگي آن جامعه است، اين پژوهش با هدف تعيين ارتباط استرس شغلي با سلامت روان در كاركنان مرد فوريت هاي پزشكي اورژانس استان گلستان در سال 92-91 به انجام رسيده است. روش بررسي: در اين مطالعه توصيفي- همبستگي 206 نفر واجد شرايط به روش سرشماري از بين كاركنان پيش بيمارستاني شاغل در 44 پايگاه اورژانس انتخاب و وارد مطالعه گرديدند. ابزار گردآوري داده ها شامل چك ليست مشخصات جمعيت شناختي، پرسشنامه استرس شغلي پرستاران و سلامت عمومي Goldberg بود كه بر اساس مقياس ليكرت، سنجش و داده ها با استفاده از آمار توصيفي، استنباطي، ضريب همبستگي پيرسون، آزمون ANOVA ، T-Test و Tukey Test بررسي شدند. يافته ها: 117 نفر( 5/75 درصد ) از كاركنان اورژانس تنيدگي متوسط به بالا و 145نفر(1/75 درصد ) سلامت روان متوسط به پاييني را تجربه كردند بين سطح كلي استرس شغلي با سلامت روان همبستگي معكوس معني دار و بين استرس شغلي با سن و نوع استخدام و بين سلامت روان با نوع استخدام ارتباط معني داري مشاهده شد (001/0P < ). نتيجه گيري: استرس شغلي مي تواند اثرات نامطلوب بر عملكرد باليني و سلامت رواني كاركنان اورژانس داشته باشد. بكارگيري راهكارهاي كاهش استرس شغلي مي تواند به ارتقاي بهداشت رواني كاركنان مذكور كمك كرده و موجب افزايش كيفيت مراقبت از مددجويان گردد.

Background and Objective: One of the environmental factors bringing about chronic stress is something that is related to occupation. Because mental health improvement of a society particularly in a productive group is a necessity for dynamics and progression of a community, we aimed to examine the relationship between occupational stress and mental health in medical emergencyʹs Male staff of Golestan province, 2012-2013. Material and Methods: This correlational study was conducted, via census method, 206 pre-hospital personnel working in 44 emergency stations. The instruments were demographic checklist, Occupational stress questionnaire for nurses and Goldberg general health questionnaire. The data was analyzed by descriptive statistics, Pearson correlation coefficient, ANOVA, T-test, and Tukey Test, using SPSS 16 software. Results: One hundred and seventeen (75.5%) of emergency staff had a medium to high level of occupational stress and 145 of them (75.1%) a medium to low level of mental health. A significant inverse relationship was seen between the overall level of occupational stress and mental health. Occupational stress was significantly associated with the variables such as age and type of employment, and mental health with type of employment. Conclusion: Occupational stress can adversely affect clinical practice and mental health in pre-hospital personnel. Hence, the use of some strategies to reduce stress can improve the mental health in that it leads to increase the quality of nursing care.