مقايسه سبك هاي فرزندپروري و آسيب هاي رواني در دختران فراري و عادي

Comparison of parenting styles and psychological damage in runaway girls and normal girls

هدف: هدف پژوهش حاضر تعيين و مقايسه سبك هاي فرزندپروري و آسيب هاي رواني در دختران فراري و عادي بود. روش: روش پژوهش پس رويدادي و جامعه آماري شامل 968 دختر فراري در سازمان بهزيستي و امنيت اخلاقي ناجا شهر تهران در سال 1393 بود. به روش نمونه گيري هدف مند 50 نفر از آن ها با كسب رضايت آگاهانه انتخاب و با 50 نفر از دختران مدارس متوسطه كه با استفاده از نمونه گيري خوشه اي چندمرحله اي انتخاب شده بودند همتا سازي شدند. به‌منظور گردآوري داده هاي پژوهش، فهرست بازبيني علايم مرضي 90 سوالي تجديد نظر شده دراگويتس، ليپمن و كووي (1973) و پرسشنامه سبك هاي فرزندپروري بامريند (1972) بين شركت كننندگان توزيع و داده ها به روش شاخص هاي توصيفي و تحليل واريانس تك متغيره تحليل شد. يافته ها: نتايج نشان داد كه آسيب رواني و شيوه‌هاي فرزندپروري دختران فراري از منزل و عادي متفاوت است. دختران فراري نسبت به دختران عادي سطح بالايي از آسيب هاي رواني را داشتند و بيشتر شيوه هاي استبدادي و سهل گيرانه را تجربه كرده بودند. نتيجه گيري: به‌نظر مي رسد آسيب رواني و سبك هاي فرزندپروري نامناسب مي تواند زمينه ساز فرار دختران از منزل را فراهم و خود فرار زمينه آسيب هاي بيشتر را ايجاد كند، لذا نيازمند است كه در جهت كاهش آسيب هاي رواني و آموزش سبك هاي فرزندپروري مطلوب مداخلات لازم صورت گيرد.

Abstract Aim: The purpose of the present study was to determine parenting styles and psychological damage in runaway and normal girls. Method: Method was ex post facto and study population included 968 runaway girls who reside in welfare centers in the city of Tehran under the auspices of the Welfare Organization and the Moral Security Center of Police in 2014. 50 individuals were selected none randomly and matched with 50 other girls from high schools throughout the city using informed consent. In order to collect research data, Derogatis, Lipman & Covi, symptom check-list-90-R (1973) and Bamrynd Parenting Style (1972) questionnaires were distributed among the participants and data were analyzed using descriptive indicators and univariate analysis of variance. Results: Results showed that psychological damage and parental style in runaway girls was different from normal girls. Runaway girls compared to normal girls were placed in a high level of mental pathologies, and had experienced authoritarian and permissive parenting styles more. Conclusion: It seems that the psychological damage and poor parenting style can provide the girls with predisposing conditions for running away from home and running away itself make them more susceptible to psychological damage, Therefore, interventions are required, in the order to reduce the risk of psychological damage and appropriate parenting styles education.