اثربخشي درمان بافت نگر انصاف محور بر صميميت عاطفي و كيفيت زناشويي زوجين

Effectiveness of fairness-based contextual therapy on emotional intimacy and marital quality of couples

هدف: هدف پژوهش حاضر تعيين اثربخشي درمان بافت نگر انصاف محور بر صميميت عاطفي و كيفيت زناشويي زوجين بود. روش: روش پژوهش شبه آزمايشي از نوع طرح تك آزمودني با خط پايه چندگانه و جامعه آماري زوجين مراجعه كننده به مركز مشاوره مهرآوران شهر اهواز در پاييز 1393به تعداد 89 زوج بود. از بين آن‌ها با استفاده از روش نمونه‌گيري هدف مند ? زوج به‌عنوان نمونه انتخاب شد. برنامه درماني رويكرد بافت نگر انصاف محور خجسته مهر (????) در طي ?? جلسه اجرا شد و پس از خاتمه درمان نيز پيگيري در دو مرحله و با فاصله يك ‌ماه صورت گرفت. آزمودني ها در مراحل خط پايه، درمان و پيگيري به خرده مقياس صميميت عاطفي از پرسشنامه ارزيابي شخصي صميميت شافر و السون (????) و سنجه كيفيت زناشويي پري (????) پاسخ دادند. داده ها به روش تحليل ديداري، فرمول درصد بهبودي و شاخص تغيير پايا تحليل شد. يافته ها: نتايج نشان داد كه درمان بافت نگر انصاف محور موجب افزايش صميميت عاطفي و كيفيت زناشويي زوجين شده و اين تاثير در مرحله پيگيري نيز پايدار مانده است. نتيجه گيري: رويكرد درماني بافت نگر انصاف محور از كارايي لازم برخوردار است و زوج درمانگران مي‌توانند از اين رويكرد در كار با زوجين به‌منظور افزايش صميميت عاطفي و كيفيت زناشويي آن ها استفاده كنند.

Aim: The aim of the present study was to investigate the effectiveness of fairness-based contextual therapy in enhancing emotional intimacy and marital quality among couples. Methods: The method was quasi experimental with non-congruent multiple baseline design and the statistical population included 16 couples who were referred to Mehravaran counseling center in Ahvaz. Three couples who agreed to participate were selected. The treatment protocol of fairness-based contextual therapy (Khojasteh Mehr, 1393) was conducted in 10 sessions and after the intervention, follow-up measures were taken in two stages, one month apart. The participants at baseline, treatment and follow-up responded to the emotional Intimacy subscale of the personal assessment of intimacy questionnaire (Schaefer & Olson, 1981) and the measure of marital quality (Perry, 2004). The data were analyzed using visual analysis, the improvement percentage, and the reliable change index strategies. Results: Results showed that fairness-based contextual therapy has positive effects on enhancing emotional intimacy and marital quality, and this effect also remained stable in the follow-up. Conclusion: The efficiency of fairness-based contextual therapy is confirmed, and couples therapists can use this approach in working with couples to improve their marital intimacy and emotional quality.