اثر سطوح مختلف شوري بر شاخص هاي رشد سه گونه يونجه يك ساله

تنش شوري يكي از مهم ترين عوامل محدودكننده رشد گياه و توليدات كشاورزي، بخصوص در مناطق خشك و نيمه خشك، محسوب مي گردد. با توجه به افزايش سطح اراضي شور و كمبود اراضي مطلوب براي كشاورزي در كشور، شناسايي گياهان مرتعي مقاوم به شوري اهميت زيادي دارد. در بيشتر گونه هاي گياهي واكنش به تنش شوري در مراحل مختلف رشد متفاوت است. هدف مطالعه ي حاضر، بررسي اثر سطوح مختلف شوري بر برخي شاخص هاي رشد (شامل ارتفاع ساقه، طول ريشه، وزن خشك اندام هوايي و تعداد بذر) سه گونه M.scutellata، M.polymorpha و M.rigidula است و آزمايشي به صورت فاكتوريل در قالب كاملاً تصادفي در چهار تكرار با شش سطح شوري (صفر، 5، 10، 15، 20 و 25 دسي زيمنس بر متر) طراحي گرديد. نتايج نشان داد كه تنش شوري اثر معني داري بر عامل هاي اندازه گيري شده دارد و با افزايش سطح شوري، طول ساقه، طول ريشه، تعداد بذر و وزن خشك اندام هوايي در گلدان كاهش يافت. مقايسه ميانگين ها نشان داد كه گونه M.scutellata از نظر تمامي صفات مورد مطالعه برترين گونه بود. نتايج پيشنهاد مي دهد كه مي توان گونه M.scutellata را به عنوان يك رقم موفق در اراضي شور براي برنامه هاي اصلاحي معرفي نمود.