بررسي احساس امنيت در فضاهاي عمومي (مطالعه موردي كلانشهر شيراز)

امروزه شهرنشيني فزاينده مشكلات متفاوت اجتماعي و اقتصادي زيادي را براي كشورهاي در حال توسعه ايجاد كرده است. توجه به مفهوم امنيت شهروندان و روشهاي ارتقاء آن، به عنوان يكي از اولويت هاي اساسي حرفه مندان و علمايشهري تبديل شده است. معيار هاي شناخت و تحليل امنيت در پهنه شهر بسيار متفاوت است و با توجه به مولفه هاي كالبدي، كاركردي و محيطي نوسان پيدا مي كند. شهر شيراز به دلايلي مانند تنوع فرهنگي به دليل مهاجرت از اقصي نقاط كشور و نزديكي به استانهاي شرقي و جنوبي، عوامل كالبدي، اجتماعي، اقتصادي، امنيت را در مناطق مختلف با تغييراتي مواجه كرده است. هدف اين پژوهش تحليل معيارهاي كالبدي فضاهاي عمومي شهرشيراز در ارتباط با احساس امنيت مناطق مختلف شهر شيراز است. اين پژوهش از نظر روش شناسي از نوع توصيفي-تحليلي و روش نمونه گيري تصادفي، كه جامعه آماري مناطق مورد مطالعه برابر با 608810 هزار نفر است. بنابراين حجم نمونه با فرمول كوكران برابر ۳۸4 نفر بدست آمده است. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. همچنين براي تحليل تفاوت بين متغيرهاي مستقل و وابسته از آزمون F-Test استفاده شده است. يافته هاي پژوهش نشان مي دهد كه ميزان احساس امنيت در فضاهاي عمومي مناطق كم­درآمد با ميانگين 74/12 بيش از ميانگين ميزان احساس امنيت كاربران فضاهاي عمومي در مناطق متوسط­نشين (56/11) و مرفه­نشين (42/12) است. با توجه به ميانگين داده هاي موجود در مناطق مختلف شهر شيراز، تفاوت مشاهده شده بين ميانگين­هاي مناطق مختلف شهر از نظر ميزان احساس امنيت فضاهاي عمومي، هرچند با اندك تفاوت مورد تاييد قرار مي گيرد.