بررسي اثر نحوه‌ي خورانش كودكان در شش ماه اول زندگي بر سو تغذيه در يك سالگي به تفكيك خانوارهاي امن و ناامن غذايي مناطق شهري شهرستان ري

Association between feeding practices in the first six months of life and undernutrition in children at the age of one year in the Rey City food-secure and food-insecure households

سابقه و هدف: سو ‌تغذيه در ماه‌هاي آغازين زندگي پيامدهاي زيادي دارد و نحوه‌ي خورانش و امنيت غذايي از عوامل مهم مرتبط با آن است. پژوهش حاضر با هدف تعيين ارتباط نحوه‌ي خورانش در شش ماه اول زندگي با سو تغذيه در سن يك سالگي به تفكيك در خانوار‌هاي امن و ناامن غذايي در شهرستان ري انجام شد. مواد و روشها: اين پژوهش مورد- شاهدي، روي 160 كودك يك ساله در سال 1390 انجام شد. پرسشنامه‌ي امنيت غذايي 18 گويه‌اي (USDA) و پرسشنامه‌ي نحوه‌ي خورانش به روش مصاحبه براي مادران مراجعه كننده به مراكز بهداشتي- درماني شهري شهرستان ري تكميل شد. يافتهها: استفاده از ماده غذايي غير از شير مادر در بدو تولد، استفاده از غذاهاي نيمه‌جامد و فقدان تغذيه‌ي غالب با شير مادر در 6 ماه اول به طور معني‌داري با سو ‌تغذيه‌ي كودكان در خانوار‌هاي ناامن غذايي ارتباط داشت ( 05/0P < ). اما در ميانِ خانوار‌هاي امن غذايي هيچ يك از متغير‌هاي مورد بررسي با وضعيت تغذيه‌اي كودكان مرتبط نبود. نتيجه گيري: اين مطالعه اهميت نحوه‌ي خورانش در 6 ماه اول در سلامت تغذيه‌اي كودكان خانوار‌هاي ناامن و آسيب‌پذيري بيشتر اين كودكان در مقايسه با كودكان خانوار‌هاي امن غذايي را نشان داد. اين يافته تاكيدي بر ضرورت ارتقاي نحوه‌ي خورانش در خانوارهاي ناامن است. واژگان كليدي: امنيت غذايي، نحوه‌ي خورانش، شيرخواران، سو ‌تغذيه، كودكان نوپا، شهر ري