ارزيابي عوامل موثر در توسعه گردشگري تاريخي-فرهنگي با استفاده از مدل يابي معادلات ساختاري (SEM) (مطالعه موردي: شهر تاريخي فرح آباد)

اين پژوهش از نظر هدف، نوعي تحقيق كاربردي و از لحاظ روش و ماهيت جز تحقيقات توصيفي-پيمايشي است. در اين پژوهش، الگويي را براي شناسايي عوامل موثر در توسعه گردشگري شامل: امكانات و خدمات رفاهي، فرهنگي و اجتماعي، طبيعي و زيست محيطي طراحي شده و با استفاده از مدل يابي معادلات ساختاري و نرم افزار AMOS آزمون شده است. براي آزمون فرضيه هاي تحقيق از نمونه ۱50 نفري از گردشگران و مردم محلي استفاده گرديده شد و پايايي پرسشنامه در كل 865/0 بوده است. تحليل يافته هاي پژوهش در دو بخش صورت گرفته است كه در بخش اول يافته هاي توصيفي تحقيق بررسي شده است و در قسمت بعدي، نرمال بودن داده ها با استفاده از آزمون كولموگروف-اسميرنوف بررسي شده و نتيجه آزمون حاكي از بيش تر بودن مقدار معني داري براي كل داده ها بود. لذا شرط نرمال بودن داده ها برقرار شد. در نهايت پس از انجام تحليل عاملي تاييدي متغيرها در قالب مدل هاي اندازه گيري، با استفاده از رويكرد مدل يابي معادلات ساختاري به بررسي رد يا تاييد فرضيه هاي پژوهش پرداخته شده است. تحليل ها حاكي از آن است كه از مجموع سه فرضيه ارائه شده، فقط عامل امكانات و خدمات رفاهي بر توسعه گردشگري تاريخي-فرهنگي شهر فرح آباد موثر است. بنابراين مدل حاصله از اين پژوهش، بيانگر وجود يك ارتباط معني دار بين عامل امكانات و خدمات رفاهي و توسعه گردشگري تاريخي-فرهنگي شهر فرح آباد مي باشد و وجود امكانات و زيرساخت هاي گردشگري ارتباط مستقيمي با توسعه گردشگري در اين شهر دارد.