اثر انواع فعاليت هاي ورزشي بر تراكم مواد معدني استخوان، درد و كيفيت زندگي افراد مبتلا به پوكي استخوان

Effect of different exercises on the bone mineral density, pain and quality of life in people with osteoporosis

مقدمه و اهداف پوكی استخوان یك بیماری اسكلتی سیستماتیك است كه شكستگی­های مرتبط با آن در زنان 8 برابر بیشتر از مردان است. انجام فعالیت­های فیزیكی برای حفظ توده استخوانی و قدرت بدنی حیاتی بوده و به افراد در پیشگیری از شكستگی­های ناشی از پوكی استخوان كمك می­كند. برخی مطالعات رابطه مثبت بین فعالیت­های فیزیكی و تراكم مواد معدنی استخوان (BMD) و برخی بی­اثر بودن فعالیت­های فیزیكی بر BMD را نشان داده­اند. از این رو مطالعه­ای سیستماتیك برای روشن شدن این تناقضات و تعیین اثر فعالیت­های ورزشی بر تراكم مواد معدنی استخوان نیاز است. هدف از این مطالعه مروری، بررسی اثر انواع فعالیت­های ورزشی بر تراكم مواد معدنی استخوان، درد و كیفیت زندگی در افراد مبتلا به پوكی استخوان است. مواد و روش ها در این مطالعه مروری از مقالات معتبر منتشر شده در مجلات ایرانی و بین­المللی Pub med، Springer، Elsevier، ScienceDirect، Magiran، Noormags، SID با كلید واژه­های استاندارد (and و or) استفاده شد. نتایج: اغلب یافته­های حاصل از بررسی مطالعات مختلف، اثر مثبت فعالیت­های ورزشی بر تراكم مواد معدنی استخوان، كاهش درد و بهبود كیفیت زندگی افراد مبتلا به پوكی استخوان را گواهی می­كند. یافته ها تمامی تمرینات تركیبی استفاده شده و پژوهش­هایی كه روی افراد جوان (محدوده ی سنی 25 تا 50 سال) انجام شده اثر مثبتی بر افزایش تراكم استخوانی نواحی مورد مطالعه گذاشته است در حالی­كه در پژوهش­هایی كه در آن از دوره­های تمرینی مشابه روی افراد مسن (محدوده ی سنی 60 تا 92 سال) استفاده شده­است، اثر مثبت نشان ندادند. فعالیت­های ورزشی مناسب برای افراد مبتلا به پوكی استخوان باید با توجه به ویژگی­هایی چون سن، هدف (درمان یا پیشگیری) و محدودیت­های بیماران انتخاب ­شود. نتیجه گیری با توجه به اینكه ورزش بر تراكم مواد معدنی استخوان اثر مثبت قابل توجهی دارد، پیشنهاد می­شود در زمینه­ی تمرینات ورزشی در محیط­های مختلف (خشكی، آب و تركیبی) نیز مطالعاتی به عمل آید.

Background and Aim: Osteoporosis is a systemic skeletal disease with its associated fractures   8 times higher in women than men. Doing physical activity to maintain bone mass and strength are vital and help individuals in prevention of osteoporosis-related fractures. Although some studies have shown a positive relationship between physical activity and bone mineral density (BMD), some revealed physical activities are ineffective on BMD. Thus a systematic study to clarify the contradictions and determine the effect of physical activity on bone mineral density is required. The purpose of this study was to review the effects of physical activity on bone mineral density, pain and quality of life in patients with osteoporosis Materials and Methods: In this review, articles that were published in international and Iranian journals of Pub med, Springer, Elsevier, Science Direct, Magiran, Noor mags, SID with standard keywords were used. Results: Most of the findings from various studies, indicated positive effects of physical activity on bone mineral density, reduced pain and improved quality of life for people with osteoporosis. Conclusion: although compounded exercises and researches that have been done on young people suggested a positive effect on bone mineral density, in the researches on which the exercise period was similar, a positive effect did not show in elderly. Sports activities for people with osteoporosis should be selected according to the characteristics such as age, purpose (treatment or prevention) and limits of patient. Since there is a significant positive effect of exercise on bone mineral density, It is recommended to study the exercise effects in various environments (land, water, and mixed).