تحليل ساختار زبان قرآن، در چارچوب نظريه ي معاصر استعاره

An Analysis of the Structure of the Qurʹʹanic Language within the Contemporary Metaphor Theory of

يكي از جنبه هاي اعجاز قرآن داشتن ظاهري آراسته و ساختاري منطبق بر تفكرات بشري است كه با استفاده از زمينه هاي حسي و مادي ، زمينه هاي مجرد و معنوي را نشان مي دهد . هدف اين پژوهش تحليل و توصيف ساختارهاي استعاري زبان قرآن در چارچوب نظريه ي معاصر استعاره و تقسيم بندي استعاره هاي مفهومي ليكاف است. دراين نظريه، استعاره به هرگونه فهم وبيان مفاهيم انتزاعي در قالب مفاهيم ملموس تر اطلاق مي شود. پژوهش حاضر به روش توصيفي-تحليلي صورت پذيرفته؛ بدين ترتيب كه نگارنده پس از معرفي ساختار زبان قرآن ، داده هاي پژوهش را به شيوه ي كتابخانه اي و به كمك فيش برداري ،از جاي جاي قرآن استخراج و در چارچوب نظري تحقيق مورد تحليل قرارداد -گرچه گستردگي ساختارهاي استعاري قرآن در اين پژوهش نمي گنجد كه با تحليل آنها در اين رويكرد، نتايج ارزشمندي حاصل گرديد؛ از جمله اينكه، بخش قابل توجهي از ساختارهاي زبان قرآن، استعاريست و استعاره هاي قرآني فراتر از استعاره هاي زباني ويا ادبي هستند .ديگر اين كه اختلاف مفسّران در تعيين معاني برخي از ساختارهاي استعاري زبان قرآن ، از عدم توجه به نقش و مفهوم شناختي استعاره ها نشات مي گيرد و در نهايت اين كه سبك بيان و ساخت معنايي ومفاهيم قرآني به صورت تركيبي از زبان هاي متعدد (عرفاني ، سمبوليك و تلفيقي )وحتّي استعاري مي باشد و ميان اجزا ساختاري زبان قرآن پيوند منظم و رابطه اي منسجم برقرار است.