نقش نظام‌هاي سياسي نامتجانس حوزه خليج‌فارس در بي‌ثبات‌سازي امنيت منطقه

The Role of Persian Gulf’s Non-Homogeneous Political Systems in Destabilizing the Security of the Region

ايجاد بي‌ثباتي در امنيت يك منطقه ژيوپليتيكي از دو مولفه «درون‌زا» و «بيرون‌زا» ناشي مي‌شود و هريك از اين مولفه‌ها متاثر از ديگري است. پيكربندي امنيت منطقه خليج‌فارس نيز متاثر از اين دو مولفه است. ساختار نظام‌هاي سياسي منطقه خليج‌فارس به‌عنوان عامل دروني، بر امنيت منطقه اثر مي‌گذارند و آن را با تهديداتي مواجه مي‌سازند. هويت‌هاي متضاد هريك از اين نظام‌هاي سياسي در كنار خاستگاه‌هاي اجتماعي آن، موجوديت ديگر نظام‌ها را با مخاطره مواجه كرده و در برخي موارد موجوديت آن را تضعيف و يا تهديد مي‌كند. در اين مقاله ضمن تبيين ويژگي‌ها و تفاوت‌هاي بنيادين حاكم بر نظام‌هاي سياسي منطقه خليج‌فارس، ابتدا الگوهايي كه امنيت منطقه را تهديد مي‌كند مورد اشاره قرار گرفته، سپس به تشريح تاثيرات ژيوپليتيكي هريك از اين نظام‌هاي سياسي در ايجاد بي‌ثباتي در منطقه پرداخته شده است.

Destabilizing the security in a geographical region originates from two indigenous and exogenous factors that affect each other mutually. Besides, the configuration of the security of the Persian Gulf National region is affected by them. As an internal factor, the construction of Persian Gulf’s political systems affects the security of the region and threatens them. The antithetical identity of each of these political systems along with their social origins threatens the existence of other systems and in some cases, weakens it. This essay explains the fundamental specifications and differences between the political systems of the Persian Gulf region. As well as this, it refers to patterns that threaten the security of the region. Afterwards, the geographical effects of each of these political systems in instability of the region are discussed.