بررسي تطبيقي مفهوم ترتيل از منظر قرآن، سنت و علم تجويد

A Comparative Study of the Concept of Tartīl from the Perspective of the Qur’ān, Tradition, and Science of Tajwīd

يكي از روش‌هاي تلاوت قرآن كريم و بلكه مهم‌ترين و اصلي‌ترين روش قرايت قرآن، تلاوت آن با روش ترتيل است كه در آيات قرآن و روايات متعدد مورد تاكيد قرار گرفته است. اما در مورد اينكه مفهوم ترتيل چيست، ديدگاه‌هاي مختلفي از سوي مفسران، محدثان و عالمان علم تجويد بيان شده است. در اين پژوهش ضمن بيان اهميت و جايگاه ترتيل از نگاه قرآن و روايات، مفهوم ترتيل در قرآن، سنت و علم تجويد به‌گونه تطبيقي مورد بررسي و تحليل قرار گرفته و اين نتيجه حاصل شده است كه مفهوم ترتيل، تلاوت قرآن كريم با صوت نيكو و سبك خاصي از قرايت قاريان و يا قرايت قرآن با رعايت قواعد تجويد ـ آن گونه كه در ميان عموم مردم و عالمان علم تجويد شهرت يافته ـ نبوده، بلكه مفهوم ترتيل، تلاوت قرآن كريم با تانّي و آرامش همراه با رعايت قواعد لفظي و ظاهري و تدبر در معاني آيات و عمل به مفاهيم قرآن است. ازاين‌رو در اين پژوهش ضمن بررسي و نقد ديدگاه‌هاي ديگر، ديدگاه مورد نظر با ادله متعدد به اثبات رسيده است.