مقايسه تاثير دو نوع خميردندان ايراني و خارجي بر ميزان pH بزاق در دانشجويان دندانپزشكي دانشگاه علوم پزشكي رفسنجان در سال 1393

COMPARING THE EFFECT OF IRANIAN AND NON-IRANIAN TOOTHPASTE ON THE PH OF SALIVA AMONG THE STUDENTS OF RAFSANJAN DENTAL FACULTY, 2014

پيش‌زمينه و هدف: pH بزاق به‌عنوان يك عامل تعيين‌كننده خطر پوسيدگي در افراد مطرح مي‌باشد به‌طوري‌كه با كاهش pH و اسيدي شدن محيط دهان انحلال اجزاي معدني با سهولت بيشتري پيش مي‌رود. با توجه به اين‌كه استفاده از مسواك به همراه خميردندان يكي از عوامل كاربردي شايع و پذيرفته‌شده براي كاهش ميزان پوسيدگي و بهبود وضعيت بهداشتي دهان مي‌باشد و تاكنون مطالعه‌اي به بررسي اختلاف خميردندان‌هاي مختلف بر ميزان pH بزاق نپرداخته است، هدف در اين مطالعه مقايسه تاثير دو نوع تجاري ايراني و خارجي خميردندان (داروگر و Crest) بر ميزان pH بزاق در دانشجويان دندانپزشكي دانشگاه علوم پزشكي رفسنجان بود. مواد و روش‌ها: اين مطالعه كه از نوع كارآزمايي باليني متقاطع تصادفي بوده، با تعداد 28 نمونه اجرا شد كه ميزان pH بزاق، در سه نوبت: ابتداي ورود به مطالعه (قبل از استفاده از خميردندان)، روز اول (پس از استفاده از اولين خميردندان) و بعد از 72 ساعت دوره washout (پس از استفاده از خميردندان ديگر) اندازه‌گيري شد. اطلاعات پس از جمع‌آوري توسط نرم‌افزار آماري SPSS نسخه 0/21 مورد تجزيه‌وتحليل قرار گرفت. به‌منظور مقايسه ميانگين pH بزاق مربوط به خميردندان‌هاي داروگر و كرست از Crossover Analysis استفاده شد. سطح معني‌دار در آزمون‌ها 05/0 در نظر گرفته شد. يافته‌ها: در اين مطالعه 28 دانشجوي دندانپزشكي شامل 19 دانشجوي پسر (9/67درصد) و 9 دانشجوي دختر 1/32درصد موردبررسي قرار گرفتند. يافته‌ها حاكي از آن بود كه قبل از استفاده از دو خميردندان ميانگين pH بزاق در دو گروه تفاوت آماري معني‌داري نشان نداد. ميانگين pH پس از استفاده از خميردندان كرست در جلسه اول به‌طور معني‌داري نسبت به قبل از استفاده از خميردندان (005/0= P) و همچنين نسبت به گروه داروگر بيشتر بود (013/0= P). درحالي‌كه در جلسه دوم اگرچه pH بزاق در هر دو گروه نسبت به بزاق پايه به‌طور معني‌داري بيشتر بود (001/0 > P) اما ميانگين آن در دو گروه آزمايش اختلاف معني‌داري نداشت. نتيجه‌گيري: نتايج اين مطالعه نشان داد كه هر دو خميردندان كرست و داروگر توانايي افزايش pH بزاق را به‌صورت معني‌داري ازنظر آماري نسبت به قبل از مطالعه دارند اما در كل مطالعه در ميانگين pH تفاوت معني‌داري مشاهده نشد.

Background & Aims: Salivary pH is a prognostic factor for progression of dental caries. It is accepted that solution of minerals is facilitated by reducing pH and acidity of oral cavity. As far as the utilization of tooth brush with tooth paste is a practical solution to reduce the amount of carries and to promote the oral hygiene, the purpose of this study was to compare the effect of Iranian and non-Iranian toothpaste on the PH of saliva among the students of Rafsanjan dental faculty. Materials & Methods: This randomized crossover clinical trial study was performed on 30 subjects. Salivary pH was measured in three stages: before using the toot paste; one day after using the first toothpaste; and one day after using the second toothpaste (72 hours after the washout of first toothpaste). The collected data were analyzed using SPSS 21. Results: In this study 28 students including 19 boys (%67.9) and 9 girls (%32.1) were evaluated. The data showed that before using both toothpastes, the average unit of pH did not show any significant difference. The average of pH unit after using Crest toothpaste were significantly higher than before (P=0.005). Also the average of pH unit in Crest group were significantly higher than Darougar (P=0.013) Conclusion: The result of this study showed that both the Iranian and non Iranian toothpastes had the ability to increase the pH of saliva significantly compared to the baseline but the average of salivary pH did not show any significant difference for none of the toothpaste.