مقايسه اثرات زنجبيل و كوركومين در درمان سندرم قبل از قاعدگي

Comparison the effects of Ginger and Curcumin in treatment of premenstrual syndrome

زمينه: اغلب زنان در سنين باروري سندرم قبل از قاعدگي (PMS) را تجربه مي‌كنند. روش‌هاي مختلفي براي درمان اين سندرم مطرح شده و مصرف گياهان دارويي يكي از اين روش‌ها است. اين مطالعه با هدف تعيين تاثير زنجبيل و كوركومين بر شدت علايم سندرم قبل از قاعدگي انجام شد. مواد و روش‌ها: در اين كارآزمايي باليني دو سو كور، 105 نفر از دانشجويان داراي علايم PMS به‌صورت تصادفي به گروه‌هاي دريافت كننده زنجبيل، كوركومين و دارونما تقسيم شدند. شركت كنندگان از هفت روز قبل از قاعدگي تا 3 روز پس از قاعدگي به‌مدت 3 سيكل، روزانه دو كپسول دريافت كردند و شدت علايم خود را توسط پرسشنامه ثبت روزانه شدت مشكلات (DRSP)، ثبت نمودند. داده‌هاي قبل از مداخله و 1، 2 و 3 ماه پس از مداخله توسط آزمون‌هاي آناليز واريانس اندازه‌گيري‌هاي مكرر و تي مستقل تجزيه و تحليل شدند. جهت تجزيه و تحليل از نرم‌افزار SPSS ويرايش 18 استفاده شد و (05/0 > P) معني‌دار تلقي شد. يافته‌ها: ميانگين شدت علايم سندرم قبل از قاعدگي قبل از مداخله در سه گروه مشابه بود ](7/30±2/110 در گروه زنجبيل، 1/39±6/103 در گروه كوركومين و 65/44±7/106 در گروه دارونما)79/0=[P، اما پس از مداخلات تفاوت‌هاي معني‌داري بين گروه‌ها وجود داشت ](4/33± 06/47 در گروه زنجبيل، 6/11±74/29 در گروه كوركومين و 7/48±106 در گروه دارونما) 0001/0[P?. همچنين تفاوت معني‌دار بين اثرات زنجبيل و كوركومين وجود داشت (008/0P=). نتيجه‌گيري: زنجبيل و كوركومين در كاهش شدت علايم خلقي، جسماني و رفتاري سندرم قبل از قاعدگي موثرند و اثر كوركومين بيشتر از زنجبيل است. نتايج مطالعه حاضر زنجبيل و كوركومين را به‌عنوان درمان سندرم قبل از قاعدگي پيشنهاد مي‌كند.

Background: Most women at reproductive ages experience the premenstrual syndrome (PMS). Different methods have been suggested for the treatment of this syndrome and one of them is using herbal medicine. This study was carried out to evaluate the effects of ginger and curcumin on severity of symptoms of PMS. Materials and Methods: In this double-blind clinical trial, 105 students with PMS symptoms were randomly assigned to ginger, curcumin and placebo groups. Participants received two capsules daily from seven days before menstruation to three days after menstruation for three cycles and they recorded severity of the symptoms by Daily Record of Severity of Problems (DRSP) questionnaire. Data of before interventions and 1, 2 and 3 months after interventions were analyzed by repeated measurement ANOVA and indepented t-test. SPSS-18 software was used for analyses and P < 0/05 was considered significant. Results: The mean of PMS symptoms severity were similar in three groups before the intervention [( 110/2±30/7 in ginger group, 103/6±39/1 in curcumin group and106/7±44/65 in placebo group) p=0/79], but after interventions there were significant differences between groups [(47/06 ±33/4 in ginger group, 29/74±11/6 in curcumin group and106±48/7 in placebo group) P < 0/0001]. Also, there was a significant difference between effects of curcumin and ginger (P=0/008). Conclusion: Ginger and curcumin are effective in reduction of severity of psychological, physical and behavioral symptoms of PMS and the effect of curcumin is more than ginger. Results of present study suggest curcumin and ginger as treatment for PMS.