روش مولكولي شناسايي استرپتوكوكوس آگالاكتيه با استفاده از ژن gbs1805 و تعيين الگوي حساسيت آنتي بيوتيكي ايزوله ها

Molecular Identification of Streptococcus agalactiae Using gbs1805 Gene and Determination of the Antibiotic Susceptibility Pattern of Isolates

سابقه و هدف: استرپتوكوكوس آگالاكتيه عامل اصلي ايجاد كننده سپسيس و مننژيت در نوزادان و پنوموني و باكتريمي در افراد مسن است. علي رغم اهميت روزافزون اين پاتوژن، آمار دقيقي از شيوع عفونت هاي ناشي از آن به خصوص در بزرگسالان در دسترس نيست. هدف از اين مطالعه بررسي فراواني عفونت هاي ناشي از استرپتوكوكوس آگالاكتيه و مطالعه بيوانفورماتيك و آزمايشگاهي كاربري ژن gbs1805 در شناسايي ايزوله ها مي باشد. مواد و روشها: در اين مطالعه مقطعي، 522 نمونه ادراري و سواب ژنيتال از بيماران مشكوك به عفونتهاي دستگاه ادراري تناسلي جمع آوري شده و با روش كشت و تستهاي بيوشيميايي بررسي شدند. ايزوله هاي استرپتوكوكوس آگالاكتيه، از نظر وجود ژنgbs1805 و نيز حساسيت آنتي بيوتيكي طبق راهنماي CLSI مورد بررسي قرار گرفتند. يافته‌ها: در اين بررسي، 54 ايزوله استرپتوكوكوس آگالاكتيه (10/3%) از عفونت هاي ناشي از آن جداسازي گرديد. ايزوله هاي فوق همگي داراي ژن حفاظت شده gbs1805 بودند. بيشترين و كمترين ميزان حساسيت به ترتيب نسبت به آنتي بيوتيك هاي سفترياكسون (76%) و اريترومايسين (33%) مشاهده شد. نتيجه گيري: شناسايي ژن حفاظت شده gbs1805 در نمونه هاي باليني مي تواند بيان كننده عفونت هاي ناشي از استرپتوكوكوس آگالاكتيه باشد. با توجه به مقاومت رو به افزايش در ايزوله ها نسبت به پني سيلين استفاده از آنتي بيوتيكهاي جايگزين مناسب در درمان عفونت هاي ناشي از اين باكتري ضروري است.

BACKGROUND AND OBJECTIVE: Streptococcus agalactiae is the major factor for sepsis and meningitis in newborns and pneumonia and bacteremia in the elderly. Despite the importance of this pathogen, no accurate statistics are available regarding the prevalence of associated infections in adults. The purpose of this study was to analyse the efficacy of gbs1805 gene in the identification of isolates using laboratory and bioinformatic analyses and determine the prevalence of infections caused by Streptococcus agalactiae. METHODS: In this cross-sectional study, 522 urine samples and genital swabs were collected from patients with suspected urinary tract infections and analyzed using culture and biochemical tests. The Streptococcus agalactiae isolates were examined for the presence of gbs1805 gene and antibiotic susceptibility was determined using Clinical and Laboratory Standards Institute (CLSI) guidelines. FINDINGS: In this study, 54 isolates of Streptococcus agalactiae (10.3%) were obtained from the infections. All the isolates had preserved gbs1805 genes. The highest and lowest sensitivities were related to ceftriaxone (76%) and erythromycin antibiotics (33%). CONCLUSION: Identification of preserved gbs1805 gene in clinical samples can determine infections caused by Streptococcus agalactiae. Due to the growing resistance of isolates to penicillin, alternative antibiotics should be used for the treatment of infections caused by these bacteria. KEY WORDS: Streptococcus Agalactiae, Molecular Diagnosis, gbs1805 Gene, Antibiotic Susceptibility