امامت امام رضا(ع)، امتدادي بارز براي امامت حضرت ابراهيم(ع)

The Imamate of Imam Reza (AS), an Obvious Continuation of the Imamate of the Prophet Ibrahim (AS

شخصيت ابراهيم(ع) در قرآن با ابعادي همچون «پدر و تبار عالي»، «پدرِ ذريه و امّت بسيار» و «صاحب دعا و دعوت‌هاي سرنوشت‌ساز» معرفي شده است. او پيامبر احتجاج‌هاي برهاني و پيشواي خردمند و محترم نزد ملل و نحل مختلف است و از جمله دعاهاي حضرت ابراهيم(ع)، داشتن ذريه‌اي مومن و مسلم و باقي ماندن زباني گويا و صادق پس از اوست. از نگاه قرآن و روايت‌ها، نسل حضرت ابراهيم(ع) تا پيامبر اكرم(ص) و اهل بيت ايشان امتداد يافته و در نهايت به امام رضا(ع) و البته چهار امام بعد رسيده است. اما موقعيت امام رضا(ع) در اين بين، بارز و ميان او و حضرت ابراهيم شباهت‌هاي متعددي مشهود است: امام رضا(ع) داراي مقامي شاخص در زمينه احتجاج‌ها و براهين فطري است و مناظره‌ها و جدال احسن او با دانشمندان اديان، فصلي شاخص در تاريخ امامت است. دو امام مذكور همچنين در دو نقطه و موقعيت تمدني زاده شده‌اند و دعوتشان، جنبه‌هاي سياسي و تمدني يافته است. اين مقاله در پي بررسي تطبيقي سيره اين دو پيشواي بزرگ و بيان ابعادي از حساب و حكمتي است كه در كار آن‌دو در تاريخ نبوت و امامت تعبيه شده است.

the Prophet Ibrahim (AS) is described in the Quran by various characteristics, including an ‘ascendant father and forefather’, ‘father of many descendants and nations’ and ‘having crucial invocations and invitations’. He is the prophet of several arguments and an intellectual leader, revered by many nations and religions. The Quran quotes the Prophet Ibrahim (AS) as invoking to God to bestow him with a believing seed and a truthful tongue in his generation. Surely his request is accepted. According to the Quran and hadiths, the Prophet Ibrahim’s generation continued into the Prophet Muhammad (SAWA) and his Ahlul-Bayt (AS), including Imam Reza (AS) and the following four Imams. However, the situation of Imam Reza (AS) is unique among other Imams and his Imamate is very critical in terms of time, place and status. Same as the Prophet Ibrahim (AS), Imam Reza (AS) carries a high status in religious debates and reasoning based on innate knowledge. Both figures are born in two cradles of civilizations and thus, their invitations gained political and civilizational aspects. Thus article is going to have a comparative analysis of the lifestyle (seerah) of these two figures and talk about the logic and wisdom seen in their work in the history of prophethood and Imamate.