تاثير تحريك الكتريكي بر تسريع بهبود زخم پاي ديابتي ايسكميك

Effects of Electrical Stimulation on the Management of Ischemic Diabetic Foot Ulcers

سابقه و هدف: زخم پاي ديابتي يكي از جدي ترين عوارض ديابت است. تحريك الكتريكي به عنوان يكي از مداليته هاي موثر براي تسريع ترميم زخمهاي ديابتي پيشنهاد شده است. اين مطالعه به منظور بررسي تاثير جريان مستقيم كاتدال بر دماي پوست و تسريع بسته شدن زخم پاي ديابتي ايسكميك انجام شد. مواد و روشها: اين مطالعه كارازمايي باليني تصادفي يك سو كور، در فاصله آذر 1392 تا شهريور 1393، بر روي 20 بيمار ديابتي نوع 2 مبتلا به زخم پاي ديابتي ايسكميك كه به طور تصادفي به دو گروه (تحريك الكتريكي و پلاسبو) تقسيم شدند، انجام گرديد. در گروه تحريك الكتريكي، جريان مستقيم كاتدال به مدت يك ساعت در روز و سه روز در هفته براي 4 هفته (12 جلسه) به موضع زخم اعمال گرديد. در گروه پلاسبو تمام مراحل مشابه گروه تحريك بود اما شدت جريان الكتريكي صفر بود. دماي سطح پوست در ناحيه پلانتار و دورسال پا قبل و بلافاصله بعد از مداخله در جلسات اول، شش و دوازده اندازه گيري شد. اندازه گيري مساحت سطح زخم نيز در جلسات اول، شش و دوازده انجام شد. (1N 2014110819854IRCT:) يافته ها: مقايسه بين گروهي نشان داد كه ميانگين تغييرات دماي پوست در گروه تحريك نسبت به گروه پلاسبو به ترتيب در جلسات اول (0/26±0/75 و 0/2±0/41،p=0.01)، جلسه شش (0/21±6/0 و 0/27±0/25، p=0.01) و دوازده (0/23±0/66 و 0/27±0/25، p=0.007) به طور معني داري بيشتر است. درصد كاهش سطح زخم نيز در جلسه دوازده در گروه تحريك الكتريك (52/68%) در مقايسه با گروه پلاسبو (38/39%) به طور معني داري بيشتر بود (p=0.02). نتيجه گيري: بر اساس نتايج اين مطالعه، جريان مستقيم كاتدال مي تواند موجب بهبود دماي پوست و تسريع بسته شدن سطح زخم در زخمهاي ديابتي ايسكميك گردد.

BACKGROUND AND OBJECTIVE: Diabetic foot ulcer is a major complication caused by diabetes. Electrical stimulation is considered as an efficient modality of diabetic wound healing. This study aimed to investigate the effects of direct-current stimulation of cathodal on skin temperature and acceleration of ischemic diabetic foot ulcer closing. METHODS: This randomized, single-blinded, clinical trial was conducted from November 2013 to September 2014 on 20 patients with type II diabetes suffering from ischemic diabetic foot ulcers. Subjects were randomly divided into two groups of electrical stimulation and placebo. The electrical stimulation group received direct-current cathodal stimulation to the wound for one hour a day, repeating three days a week (4 weeks, 12 sessions), and the placebo group underwent the same procedure with zero-intensity electrical stimulation. Skin surface temperature was measured in the plantar and dorsal areas of the diabetic foot before and after the intervention at sessions one, six and twelve. In addition, the surface of ulcer area was measured at the same intervals (IRCT: 2014110819854 N1). FINDINGS: Comparison of the study groups indicated the mean of skin temperature changes to be significantly higher in the stimulation group compared to the placebo group at sessions one (p=0.01, 0.41±0.2 and 0.75±0.26), six (p=0.01, 0.25±0.27 and 0.6±0.21) and twelve (P=0.007, 0.25±0.27 and 0.66±0.23), respectively. In addition, reduction of the wounded area was considerably higher in the electrical stimulation group (52.68%) compared to the placebo group (38.39%) at session 12 (p=0.02). CONCLUSION: According to the results of this study, direct-current cathodal stimulation could improve skin temperature and accelerate wound closing in ischemic diabetic ulcers. KEY WORDS: Electrical stimulation, Leg ulcers, Diabetic foot, Wound healing, Skin ulcers, Diabetes.