تاثيرپذيري احمد سويلم در مجموعه «الشوق في مداين العشق» از عطار نيشابوري

The Impact of Attar Neishaburi on Ahmad Sovaylem in His Alshawgh fi Madaen Al-eshgh

احمد سويلم يكي از شاعران نسل دوم (دهه شصت) مصر است كه ميراث گذشتگان نقش پررنگي در اشعار او دارد. مطالعه اشعار او نشان مي­دهد كه بخش قابل توجهي از اين ميراث را ميراث عرفا تشكيل مي­دهد. در اين ميان، بررسي مجموعه شعري الشوق في مداين العشق نشان مي­دهد كه سويلم به‌خوبي عطار و منطق‌الطير او را مي­شناخته تا آنجا كه به نام او صريحاً اشاره مي­كند و او را «قطب تصوف اسلامي» مي­خواند. بنابراين اين مقاله در پي آن است كه جنبه­هاي اين تاثيرپذيري را در قالب مكتب فرانسوي- كه بر تاثير و تاثّر ميان شاعران تاكيد دارد- آشكار سازد.

Ahmad Sovaylemi is one of the poets of the second generation (60th decade) in Egypt whose poems are greatly influenced by the heredity of the past. A study of his poems indicates that a considerable part of such heredity is that of mystics. Given that the most famous mystical poets are Persian, such influence is quite predictive. A survey of Alshawgh fi Madaen Al-eshgh determines that Sovaylem knew Attar and Mantegh Al-tayr well enough, to the point that he clearly mentions his name and calls him: “The heart of Islamic mysticism”. Therefore, this paper is an attempt to reveal the aspects of the above –mentioned influence on him, considering the viewpoint of French literary school, which emphasizes the mutual effect of the poets on one another.