مروري بر خصوصيات فيتوشيميايي، فارماكولوژيك و فيزيولوژيك گياه زنجبيل (Zingiber officinale)

A review of phytochemical, pharmacological and physiological properties of ginger (zingiber officinale)

گيـاهـان دارويـي از ديـرباز به عنـوان يك روش درمـاني مورد استـفـاده قـرار مي گرفت. زنجبيــل با نـام علـميZingiber officinale از خانواده Zingibracea از جمله گياهان دارويي است كه در طب سنتي كاربرد وسيع دارد و از ديرباز زنجبيـل علاوه بر به يك مكمل غذايي، در علم پزشكي نيز كاربرد فراواني داشته است. از دهه هاي قبل به دليل تنوع تركيبات فعال آن در درمان بيماري هاي مختلف كاربرد داشته است. طيف درماني اين گياه در درمان روماتيسم، آسم، تهوع، استفراغ، پرفشـاري خون، دمـانس، تب و عفـونت مي بـاشد. اعمـال فارمـاكولــوژيك ايـن گيـاه شامـل اثــرات آنتي اكسيدان، ضد-تومور، ضد آپپتوز، ضد التهاب، ضد هيپرگليسميا، ضد سرفه و سرماخوردگي است. مطالعه حاضر مروري بر پژوهش هاي اخير و بررسي خصوصيات فيتوشيمي، فارماكولوژي، فيزيولوژيك زنجبيل و تركيبات فعال بيولوژيك آن مي باشد.

Herbal medicines have been used as a therapeutic method for a long time. Ginger with a scientific name of Zingiber officinale from family of Zingibracea, is a one of the medicine herbal. It has a widely use in the traditional medicine and addition to its utilization as a dietary supplement, it is used in medicine frequently since ancient times. It has been used previous the decades, due to the diversity of its active components in the treatment of various diseases. The therapeutic spectrum of Ginger is in the treatment of rheumatism, cramps, asthma, nausea, vomiting, hypertension, dementia, fever and infection. The pharmacological actions of Ginger include antioxidant, anti-tumor, anti-apoptosis, anti-inflammation, anti hyperglycemia, anti cough and anti colds effects. The purpose of this study was to review of recent research, also investigation on the photochemical, pharmacological, and physiological properties of Ginger and its biological active components.