بررسي ابعاد مختلف كيفيت زندگي در فرزندان افراد معتاد

كيفيت زندگي مفهومي است كه در سال­هاي اخير به واسطه نقشي كه در سلامت اجتماعي و رواني افراد دارد، اهميت بسزايي يافته است. در همين راستا و با توجه به اين كه سوءمصرف مواد والدين، مشكلات زيادي را ايجاد مي­كند كه باعث اختلال در روند كيفيت زندگي فرزندان آنان مي­شود؛ شناخت مسايلي كه مي­تواند كيفيت زندگي و سطح سلامت آنان را به مخاطره بياندازد، ضروري به نظر مي­رسد. اين مطالعه با هدف ارزيابي كيفيت زندگي و بررسي ابعاد مختلف آن در فرزندان افراد معتاد روستايي ساكن در حومه شهرستان اردبيل طراحي و اجرا شده است. روش تحقيق اين پژوهش از نوع مقطعي و توصيفي-تحليلي بوده كه بر روي 100 نفر از فرزندان افراد معتاد انجام گرفته است. ابزار جمع آوري اطلاعات شامل سياهه اطلاعات دموگرافيك و پرسشنامه 26 سوالي كيفيت زندگي سازمان جهاني بهداشت بود. همچنين، اطلاعات گردآوري شده با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 19 و با بهره­گيري شاخص هاي آمار توصيفي و آزمون­هاي آماري تي تست، و همبستگي مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. طبق نتايج به­دست آمده در تمام ابعاد كيفيت زندگي، دختران افراد معتاد وضعيت بهتري نسبت به پسران دارند. يافته­ها نشان داد بين هر چهار بعد كيفيت زندگي با سن، جنسيت، تعداد افراد خانواده (پرجمعيت يا كم جمعيت بودن خانواده) و نيز نوع ماده مصرفي توسط والدين (مواد سبك يا سنگين) ارتباط آماري معني دار (01/0< p) برقرار است. همچنين، كيفيت زندگي 7 درصد فرزندان افراد معتاد بالا، 45 درصد متوسط و كيفيت زندگي 48 درصد در سطح پايين قرار داشته است. يافته هاي پژوهش حاضر، ما را در زمينه تاثير اعتياد والدين و عوارض آن بر كيفيت زندگي فرزندان آن ها آگاه مي­سازد كه با توجه به اين نتايج، كيفيت زندگي فرزندان افراد معتاد پايين­تر از متوسط است و انجام ارزيابي هاي روانشناختي فرزندان افراد معتاد و ارائه خدمات روانشناختي در زمينه­هاي مختلف براي ارتقاي سطح سلامت و كيفيت زندگي آنان توصيه مي­شود.