كپسوله كردن آليسين در نانوذرات پليمري زيست تخريب پذير و بررسي ويژگي هاي نانوكپسول ها

Encapsulation of allicin into biodegradable polymeric nanoparticles and characterization of nanocapsules

در اين مطالعه آليسين در نانوذرات پليمري زيست‌تخريب‌پذير، به روش پيش ژل شدن يونوتروپيك كپسوله شد. ميانگين اندازه نانوكپسول‌ها و بازده كپسولي آن‌ها با توجه به عامل‌هاي فرايند ساخت از جمله غلظت زيست پليمر كيتوسان، غلظت زيست پليمر آلژيناتو pH محلول كمپلكس پلي الكتروليت، مورد بررسي قرار گرفت. نتيجه‌ها نشان داد كه افزايش غلظت كيتوسان و آلژينات و هم‌چنين كاهش pH، سبب افزايش اندازه ذرات و كاهش ميزان بازده كپسولي مي‌شود. گستره مناسب براي غلظت كيتوسان 75/0 تا 5/1 ميلي‌گرم بر ميلي‌ليتر و براي غلظت آلژينات 6/2 تا 3 ميلي‌گرم بر ميلي‌ليتر بود و pH مناسب براي به‌دست آمدن اندازه ذرات كوچك‌تر با بازده كپسولي بيشتر بين 7/4 تا 7/5 بود. سپس نانوكپسول‌هاي به‌دست آمده به كمك ميكروسكوپ الكتروني روبشي گسيل ميداني (FE-SEM) شناسايي شدند.

In this study, allicin was encapsulated into the biodegradable polymers by ionotropic pre-gelation method. The particle size and encapsulation efficiency of the encapsulated allicin were assessed with consideration of three variables including concentration of chitosan, concentration of sodium alginate, and pH of solution. The results showed that with increasing the concentration of chitosan and sodium alginate, the particle size increases and the encapsulation efficiency decreases and also decreasing the pH caused to the increasing of the particle size and decreasing of the encapsulation efficiency. The appropriate range for concentration of chitosan and sodium alginate was between 0.75 to1. 5 and 2.6 to 3 mg/ml, respectively. The pH between 4.7 and 5.7 was acceptable pH at which we had smaller particles and higher encapsulation efficiency. Nanoparticles were characterized using Field emission scanning electron microscopy (FE-SEM).