برنامه ريزي راهبردي گردشگري براساس مدل ارزيابي متوازن و تاثير آن بر جذب گردشگر و توسعه شهرستان املش

شهرستان املش يكي از شهرستانهاي شرق استان گيلان است كه عليرغم برخورداري از جاذبه هاي گردشگري با چشم اندازهاي زيبا و غني از آثار باستاني وبه ثبت رسيده، به جهت در بن بست قرار گرفتن آن و عدم توجه مسئولين محلي در زمينه برنامه ريزي و اقدام در جهت معرفي جاذبه ها و توسعه زيرساخت ها موجب شده است تا گردشگران از وجود پتانسيل هاي شهرستان اطلاع چنداني نداشته باشند و در نتيجه توريسم در املش كمرنگ جلوه نمايد. هدف از انجام اين پژوهش برنامه ريزي بر روي جاذبه هاي گردشگري املش با استفاده از يك سيستم مديريتي نوين در تعيين طرح ها و اقدام در جهت معرفي جاذبه ها به منظور توسعه گردشگري بوده كه طي آن به ساكنين محدوده به مثابه جامعه ذينفعان نگريسته مي شود. روش پژوهش توصيفي و تحليلي است. براي تحليل داده ها از آمار توصيفي و استنباطي استفاده شده و فرضيات در زمينه توانمندي جاذبه ها و نقش برنامه ريزي راهبردي بر اساس مدل ارزيابي متوازن در شكوفايي توريسم در املش بيان شده است. در بررسي و آزمون فرضيه از نسبت هايP و در قالب آزمون Z عمل گرديده است و با استفاده از نتايج پرسشنامه ها، فرضيات با 95%سطح اطمينان آزمون گرديدند. با توجه به نتايج تحقيق و آزمون فرضيه ها، توانمندي جاذبه هاي توريستي املش و نقش مدل ارزيابي متوازن در برنامه ريزي ها و در جهت توسعه و رونق گردشگري شهرستان، تاييد گرديده است. املش با مواهب طبيعي و تاريخي آن، قابليت و توانايي آن را دارد تا برحسب پيگيري هاي مسئولين محلي و شهرستان و طي برنامه ريزي راهبردي با استفاده از يك رويكرد نوين در مديريت راهبردي به نام مدل ارزيابي متوازن، موجبات توسعه و رونق توريسم در املش را فراهم سازد و بدين طريق با ايجاد فرصت هاي شغلي، جلب مشاركت عمومي و نهادينه ساختن فرهنگ توريسم پذيري و نيز نظام بخشي شيوه هاي مختلف تبليغات و ايجاد بستر مناسب جهت جلب بخش خصوصي و در نتيجه تقويت زيرساخت ها كه منجر به جلب و جذب توريست داخلي و خارجي مي شود رشد و بالندگي شهرستان را رقم زند.