تعيين سازمان و ساختار توسعه فضايي گردشگري روستايي در شهرستان بويراحمد

گردشگري روستايي يكي از انواع مهم گردشگري است اين نوع گردشگري مي تواند به عنوان يك راهبردتوسعه منجر به بهبود رفاه اجتماعي و اقتصادي در مناطق روستايي شود. لذا برنامه ريزان بايد به گردشگري روستايي به مثابه موتور محركه توسعه بنگرند وآن را در برنامه هاي توسعه خود لحاظ كنند. اين پژوهش با ارائه مدل تركيبي در برنامه ريزي توسعه گردشگري روستايي سعي دارد به روش تحليلي ـ توصيفي و با بهره گيري از روش اسنادي- ميداني درگردآوري اطلاعات در بخش مركزي شهرستان بويراحمد و نيز با اجراي مدلهاي استانداردسازي و آناليز تاكسونومي به كمك نرم-افزارهاي Gis،Spss و Excel، به لايه بندي، رتبه بندي و تعيين سطوح فضايي همگن روستايي به لحاظ توسعه صنعت گردشگري روستايي در قلمرو پژوهش بپردازد. نتيجه آن كه ساختار مكاني- فضايي حاكم بر 29حوزه گردشگري روستايي و تعيين اولويتها براساس سنجش قابليتها در روندي از توسعه فضايي گردشگري روستايي مشخص گرديد تا در مقياس منطقه اي نيز مورد استفاده قرار گيرد. از اين رو راهبردهاي اجرايي در توسعه ساختار و سازمان فضايي حاكم بر حوزه هاي گردشگري روستايي ارائه گرديد.