تربيت اجتماعي زيبايي‌شناسانه، پارادايمي بديل براي نظام‌ِ تربيت اجتماعي جزم‌گرا

Aesthetical Social Education as an Alternative Paradigm Dogmatistic Social Education

جزم‌انديشي و به‌تبع آن جزم‌گرايي به مخدوش شدن تعاملات انساني و ايجاد تضادها و كشمكش‌هاي بين‌فردي در سطوح مختلف اجتماعي، از خانواده گرفته تا گروه‌ها و احزاب مختلف و در سطح كلان، حتي بين دو جامعه منجر مي‌شود. در اين مقاله پس از توصيف و تبيين مفهومِ جزم‌گرايي و زيبايي‌شناسي، به واكاوي مباني مورد اعتقاد جزم‌انديش‌ها و سپس به استنتاج اصول و روش‌هاي تربيت اجتماعي برخاسته از اين نوع مباني پرداخته شده است. همچنين مباني زيبايي‌شناسانه بر اساس آراي انديشمندان مختلف‌ و اصول و روش‌هاي تربيت ‌اجتماعي كه از اين مباني زيبايي‌شناسانه قابل استنباط است، ارايه شده است. در نهايت به هدف نهايي اين مقاله، يعني ارايه اصولِ تربيت ‌اجتماعي زيبايي‌شناسانه بر‌گرفته از پاردايم‌هاي تربيت ‌اجتماعي زيبايي‌شناسانه و به‌كارگيري آن از طريق نظام تربيتي براي اصلاح و يا تعديل اثرات سو تربيت ‌اجتماعي جزم‌گرايانه پرداخته شده است.

One of profound problems in human interactions is dogmatism. A dogmatist is so certain about his or her thoughts that assumes them perennial and indispensable, as a result would acquire an offensive morale and pertinacity against the othersʹ attitudes and try to deny them. This kind of behavior leads to a distortion in human interactions and to a conflict between individuls in different social levels, including family and various groups and fractions, and even between two societies. After describing dogmatism and aesthetics, this article analyzes the dogmatists ideas and then it discusses the rules and methods based on social education. After that aesthetic principles based on different scientists’ ideas and the social-educational rules, which can be underestood from these aesthetic principles, will be discussed. Ultimately some aesthetic –social principles, derived from aesthetic- social education will be presented. This essay also deals. with using the above-mentioned principles via educational system to reform the negative effects of dogmatic-social education.