بررسي روايي و پايايي پرسشنامه اختصاصي سنجش كيفيت زندگي بيماران مبتلا به نارسايي قلبي

Translation and validation study of the Iranian version of Minnesota Living With Heart Failure Questionnaire

پرسشنامه اختصاصي سنجش كيفيت زندگي بيماران مبتلا به نارسايي قلبي (Minnesota Living With Heart Failure Ques) مهم‌ترين و رايج‌ترين ابزار مورد استفاده براي ارزيابي كيفيت زندگي بيماران نارسايي قلبي است. پژوهش حاضر با هدف ترجمه و تعييين روايي و پايايي نسخه فارسي پرسشنامه 21 گويه ايMLHFQ انجام گرفته است. اين پژوهش از نوع مطالعات روش شناختي بود. كه روي 100 بيمار مبتلا به نارسايي قلبي انجام شد. پس از كسب مجوز از طراح ابزار، ترجمه بر اساس پروتكل موسسه Mapi انجام گرفت. به منظور تعيين روايي سازه از مقايسه گروه هاي شناخته شده (كلاس بيماري بر اساس طبقه بندي NYHA) و براي تعيين روايي ملاكي، از پرسشنامه SF-36 استفاده شد. تعيين پايايي ابزار با تحليل همساني دروني و روش آزمون باز آزمون انجام شد. نتايج تحليل مقايسه گروه هاي شناخته شده نشان داد كه ميانگين كيفيت زندگي بيماران كلاس 4 نسبت به بيماران كلاس 1 در همه ابعاد بالاتر و معني دار است. همبستگي بالا و معني دار بين نمرات حاصل ازدو پرسشنامه MLHFQ وSF-36 روايي ملاكي آزمون را مورد تاييد قرار داد. ضريب آلفاي كرونباخ 95/0 و ضريب پايايي آزمون مجدد (ICC) در دو بار اجرا و به فاصله 2 هفته، در تمام ابعاد بيشتر از 90/0 بود.بر اساس يافته هاي اين پژوهش نسخه فارسي MLHFQ ابزاري پايا و رواست و مي تواند جهت اندازه گيري پيامد سلامت در بيماران مبتلا به نارسايي قلبي در بخش هاي پژوهشي و درماني مورد استفاده قرار گيرد. پيشنهاد مي شود در مطالعات آينده توان پاسخگويي به تغييرات پرسشنامه MLHFQ مورد بررسي قرار گيرد.

Objective (s): Heart failure has implications for the quality of life for any age range. The Minnesota Living with Heart Failure Questionnaire (MLHFQ) is the most commonly used instrument for evaluating quality of life inpatients with heart failure. It comprises 21 items and 3 dimensions: the physical, emotional and the total. The aim of this study was to translate and evaluate the reliability and validity of the Persian language version of the (MLHFQ) for use in heart failure patients before using this version in clinical practice. Methods: After permission, the questionnaire was translated. One hundred HF patients (mean age: 59±15 years; 61% male) were interviewed between December 2013 and April 2014. Reliability was evaluated using Cronbach’s alpha and intraclass correlation coefficients (ICC).Validity was tested with correlations between the MLHFQ scores and the SF-36 scores, in order to evaluate the construct validity, known-groups comparison (New York Heart Association [NYHA] Classes) was performed. Results: The internal consistency of both total and subtotal scales was greater than 0.80. Cronbach’s alpha was 0.95 for the 3 MLHFQ scores and the ICC was also large 0.8. In addition, MLHFQ scores varied significantly with functional class (P < 0.001), and there were intermediate-to high correlations with the assumed corresponding SF-36 dimensions (0.71-0.4). Conclusion: These results support the use of the MLHFQ in patients with heart failure and it can be considered as a disease-specific instrument to measure health outcomes in research and clinical settings. Further studies are recommended to assess the responsiveness to change of the Iranian version of the MLHFQ.