ريسك توليد و گرايش هاي ريسكي كشاورزان زعفرانكار شهرستان تربت حيدريه با تاكيد بر شاخص فقر

اطلاع از رفتار ريسكي كشاورزان در فرايند سياست گذاري مفيد است. لذا اين مطالعه با هدف بررسي ريسك توليد زعفران و ارزيابي عوامل موثر بر گرايش به ريسك زعفرانكاران شهرستان تربت حيدريه با تاكيد بر شاخص فقر با استفاده از داده هاي مقطعي سال 1389 شكل گرفت. به اين منظور، 91 پرسش نامه در ميان كشاورزان زعفرانكار به روش نمونه گيري تصادفي تكميل شد. در اين راستا، از الگوي جاست و پاپ (1979) به منظور بررسي عوامل موثر بر ريسك توليد استفاده شد. شاخص ريسك گريزي بهره برداران از طريق پارامتر ريسك ارائه شده موسكاردي و ديجانوري (1977) محاسبه گرديد. همچنين شاخص هاي فقر با استفاده از شاخص FGT محاسبه شد. بر اساس نتايج، عوامل سطح زير كشت، ميزان مصرف كود شيميايي و تعداد دور آبياري بر ريسك توليد زعفران تاثير منفي دارند. همچنين اكثريت كشاورزان زعفرانكار منطقه ريسك گريزند. نتايج محاسبه شاخص سرشمار نشان داد كه حدود 55 درصد نمونه مورد مطالعه فقيرند و اغلب آنان رفتاري ريسك گريز دارند. شاخص شكاف فقر نيز نشان داد كه با كاهش درجه ريسك گريزي زعفرانكاران فقير، شكاف فقر كاهش خواهد يافت. شاخص شدت فقر هم مبين آن است كه با افزايش درجه ريسك پذيري زعفرانكاران فقير آن ها كمتر از فقر رنج خواهند برد. بر اساس نتايج، سن و سطح تحصيلات به ترتيب تاثير مثبت و منفي در ضريب ريسك گريزي كشاورزان زعفرانكار دارند. همچنين تاثير متغيرهاي نسبت سطح زير كشت زعفران به كل سطح زير كشت و نسبت درآمد حاصل از زغفرانكاري به كل درآمد كشاورزي بر متغير ريسك گريزي زعفران كاران منفي است. قرارگيري كشاورزان در هسته فقر نيز باعث افزايش سطح ريسك گريزي آنان مي شود.