اقتصاد رفتاري و سياستگذاري عمومي

Behavioral Economics And Public policy

اقتصاد متعارف براساس فرضي هها و اصولي بنا نهاده شده كه به تيور يها و مد لهاي آن اين امكان را م يدهد كه پديد ههاي اطراف خود را به صورت بسيار ساد هشد هاي تحليل و بررسي كند. اما در اين ميان، بررسي اين اصول و فروض در جهان واقع نشان م يدهد كه بسياري از اين فروض و مد لهاي اراي هشده بر مبناي آن، در جهان واقع و بر اساس مطالعات تجربي رد م يشوند. اين مهم زمينه انتقادهاي گسترده و متفاوت را بر روي رويكرد اقتصاد متعارف فراهم آورده و سبب شده بازنگري اساسي در خصوص چارچو بهاي كلي و ايديولوژيك اين اقتصاد صورت گيرد و رويكردهاي بديل در حوزه اقتصاد مطرح شوند. يكي از اين رويكردهاي بديل، اقتصاد رفتاري است. براين اساس در اين مقاله ضمن مروري گذرا بر رويكردهاي اصلي سياستگذاري در حوزه اقتصاد به اصول لازم جهت تبيين سياستگذاري عمومي براساس رويكرد اقتصاد رفتاري نظير توجه به تصمي مگير يهاي شهودي 2، اهميت رفتارهاي اجتماعي، اهميت باورها و عقايد و... اشاره شده است و بيان م يشود كه مد لهاي سياستگذاري در اقتصاد بسيار پيچيد هتر و گسترد هتر از آن است كه در مد لهاي متعارف در نظر گرفته م يشود.

Mainstream economics is based on some assumptions and axioms which enable its theories and models to analyze the surrounding events in the simplest possible form. However, analyzing these assumptions and axioms demonstrates that many of them and their suggested models are baseless in the real world or in terms of the experimental studies. It has made the mainstream economics approach very vulnerable against different criticisms and has convinced many economists to revise substantially all general and ideological frameworks of this kind of economics and to offer alternative approaches. In this light, behavioral economics is an alternative approach for this. Accordingly, while providing a succinct review on the main approaches in policy-making in the field of economy, this paper underlines the axioms necessary for defining the general policies based on the behavioral economic approach, including heuristic decision-making, the importance of social behaviors, the importance of belief, etc. It also emphasizes the fact that policy-making models in economics are more complex and extensive than what is considered in the mainstream models.