كاربرد سرمايه روان شناختي در بهبود فعاليت هاي پليس

نيروهاي امنيتي و پليسي هر كشور مهم ترين ركن حفظ امنيت و ثبات آن محسوب مي-شود. از سوي ديگر، شغل پليس به دليل ماهيت فعاليت خود در جهت حفظ امنيت جامعه با مسائل، مشكلات و مخاطرات بالقوه خاص خود مواجه است كه كاركنان را براي بسياري از آسيب هاي شغلي و روحي و رواني مستعد مي سازد. رويكرد اخير نظريه سازماني مثبت گرا، با الهام و استفاده از نهضت روان شناسي مثبت گرا، به جاي تاكيد و توجه به چنين مسائل منفي اي در محيط سازماني به نقاط قوت و مثبت كاركنان و محيط كار توجه نشان داده و اثبات كرده است كه توجه به توانمندي ها و نقاط قوت كاركنان اين گونه از نهادها و سازمان ها به افزايش روحيه و عملكردشان منجر مي شود. در واقع، در رويكرد مثبت گرايي، مسائل منفي از چشم اندازي مثبت مورد توجه قرار گرفته است و به جاي آسيب شناسي سازماني و كاركنان بر شكوفايي و عملكرد بهينه شان تاكيد مي شود. سرمايه روان شناختي يكي از مفاهيم جديد رفتار سازماني است كه ريشه در روان شناسي مثبت گرا دارد و امروزه به مثابه ابزار كارامد مديريت اثربخش منابع انساني و خلق مزيت رقابتي شناخته مي شود. در اين مقاله، به تاريخچه و اهميت مثبت گرايي در محيط كار و همچنين سرمايه روان شناختي و پيامدهاي آن با تمركز بر نهادها و سازمان هاي پليسي و امنيتي پرداخته ايم و سرانجام نيز براي توسعه سرمايه روان شناختي كاركنان پليس پيشنهادهايي داده ايم.