تلفيق مقايسات زوجي سنتي و روش هاي مبتني بر آرا در تحليل سلسله مراتبي ناجا

هدف از اين مقاله تجزيه و تحليل بهبود عملكرد و عوامل موثر بر آن و همچنين يافتن اهميت نسبي هر يك از اين عوامل در نيروي انتظامي است. بدين منظور، با مشورت صاحب نظران اين حوزه معيارها و زيرمعيارهاي بهبود عملكرد تعيين شد. در ادامه، با استفاده از تدوين پرسش نامه، به تعيين اهميت هر يك از اين عوامل به دست آمده پرداختيم. استفاده از روش هاي سنتي در تعيين ضرايب اهميت از مهم ترين چالش هاي پيش رو در تصميم گيري هاي چند معياره است. قضاوت هاي ذهني، جهت گيري ها و برخوردهاي سطحي تصميم گيران از مهم ترين عواملي است كه صحت مقايسات زوجي را با ترديد مواجه مي كند. روش هاي مبتني بر راي گيري از جديدترين روش هايي است كه با رتبه بندي معيارها، ضمن رفع عيوب روش هاي پيشين، تصميمات مديران را شايان اعتمادتر مي كند. اعتبار نتايج به دست آمده در رتبه بندي عوامل موثر بر بهبود عملكرد مي تواند مبنايي براي تحليل و تفسير مسائل مديريتي و اتخاذ تصميمات كلان شود.