مطالعه‌ي اثر پلي مورفيسم‌هاي -401CTو+452CT ژن گاما گلوتاميل هيدرولاز(GGH) بر سطح سرمي وتوكسيسيتي مرتبط با مصرف متوتركسات در كودكان ايراني مبتلا به لوسمي لنفوئيد حاد تحت درمان در بيمارستان حضرت علي اصغر(ع)

The Effect Of -401CT And -401CT Polymorphisms Of GGH Gene On Methotrexate Serum Level And Toxicity In Iranian Children With Acute Lymphoblastic Leukemia (ALL) Under Treatment In Ali Asghar Hospital In Tehran

زمينه و هدف: بيماران مبتلا به لوسمی لنفوئيد حاد پس از درمان با متوتركسات، تفاوت‌هايی در سطح سرمی و توكسيسيتی مرتبط با مصرف متوتركسات از خود نشان می‌دهند. يكی از عوامل مهم تعيين كننده‌ی اين تفاوت‌ها، فارماكوژنتيك فرد است. در اين مطالعه، تاثير پلی مورفيسم‌های -401CT و +452CT از ژن GGH بر سطح سرمی و توكسيسيتی مرتبط با مصرف متوتركسات بررسی شد. هدف از اين مطالعه، ارزيابی و تعيين اثر پلی مورفيسم‌های 401CT – و +452CT ژن GGH بر سطح سرمی و توكسيسيتی مرتبط با مصرف متوتركسات در بيماران مبتلا به لوسمی لنفوئيد حاد بود. همچنين برای اولين بار فراوانی پلی مورفيسم‌های فوق در ايران مورد مطالعه قرار گرفت. روش بررسی: در اين مطالعه‌ی پژوهشی، با استفاده از تكنيك‌های PCR و RFLP شيوع پلی مورفيسم‌های مذكور در 83 بيمار ايرانی مبتلا به ALL بررسی شد. ارتباط ميان پلی مورفيسم‌ها با سطح سرمی متوتركسات و توكسيسيتی مرتبط با مصرف آن با محاسبه Odds Ratio برآورد شد. يافته‌ها: در اين مطالعه بين پلی مورفيسم +452CT با سطح سرمی متوتركسات و توكسيسيتی‌های مرتبط با مصرف متوتركسات ارتباط معنی داری يافت نشد. رابطه‌ای بين پلی مورفيسم 401CT – با توكسيسيتی‌های مربوط كه منجر به ترومبوسيتوپنی(265/0 odds ratio= ،019/0-009/0= CI 95%) و همچنين لكوپنی (182/2 odds ratio= ،042/0-021/0= CI 95%) می‌شود، در فاز تحكيمی درمان مشاهده شد. نتيجه‌گيری: بررسی بيماران از لحاظ پلی مورفيسم 401CT – ژن GGH ممكن است در انتخاب دوز مناسب متوتركسات و كاهش عوارض توكسيك مرتبط با مصرف آن مفيد باشد.

Background and Aim: Acute lymphoblastic leukemia patients show differences in serum levels and toxicity associated with methotrexate after its treatment. Pharmacogenetics is an important determining factor for these differences. In this study, the effect of +452 C / T and -401C / T polymorphisms of GGH gene on serum levels and toxicity associated with methotrexate was studied. The aim of this study was to evaluate the effect of +452C / T and -401C / T polymorphisms of GGH gene on methotrexate level in serum and its associated toxicity in patients with acute lymphoblastic leukemia. Furthermore, the frequency of the above polymorphisms was investigated for the first time in Iran. Materials and Methods: The prevalence of these polymorphisms was assessed in 83 Iranian patients with ALL using PCR and RFLP. The relationship between the polymorphism and serum methotrexate levels and its toxicity was estimated by calculating the Odds Ratio. Results: No correlation was found between +452CT polymorphism and serum levels of methotrexate and methotrexate-related toxicity. -401CT polymorphism was found to be correlated with methotrexate-related toxicity leading to thrombocytopenia (95% CI= 0.009-0.019, odds ratio=0.265) and leukopenia (95% CI = 0.021-0.042, odds ratio = 2.182) in consolidation phase of the treatment. Conclusion: Evaluation of patients for methotrexate-related polymorphism of GGH gene may be useful in selecting the appropriate dose of methotrexate and reducing the toxic side effects associated with its administration.