بررسي اثر نوع تابع پنجره زماني و گام‌هاي زماني، در روش تصادفي گسل محدود، بر روي پاسخ ديناميكي غيرخطي سازه‌هاي يك‌درجه آزادي

در هنگام وقوع زمين لرزه كه يك بارگذاري غيرعادي و به صورت رفت و برگشتي مي باشد به بسياري از سيستم هاي سازه‌اي با توجه به ميزان اهميت آنها اجازه داده مي‌شود وارد ناحيه غيرالاستيك شده و ميزاني از انرژي ورودي از طريق رفتار غيرخطي چرخه‌اي مستهلك شود. به اين دليل كه اعضا وارد ناحيه پلاستيك شده‌اند، نياز است ميزان تقاضاي شكل‌پذيري (ductility) براي آنها مشخص و تامين گردد. براي تحليل ديناميكي غيرخطي سازه‌ها و تعيين تقاضاي شكل‌پذيري بر روي اعضا ، تحليل سازه‌هايي كه در آنها از المان‌هاي جداساز لرزه‌اي و يا ميرا كننده استفاده شده است و همچنين براي ارزيابي عملكرد لرزه‌اي سازه‌ها نياز است تعداد كافي شتاب‌نگاشت مناسب در اختيار باشد. در بسياري از مناطق، شتاب‌نگاشت‌هاي دستگاهي مناسب وجود ندارد. در اين مناطق مي‌توان از روش‌هاي شبيه‌سازي به‌عنوان روشي براي توليد شتاب‌نگاشت استفاده نمود. يكي از روش‌هاي موردعلاقه در مهندسي زلزله براي توليد شتاب‌نگاشت، روش تصادفي (stochastic) گسل محدود (finite fault) مي‌باشد. آيين‌نامه‌هاي ساختماني، استفاده از شتاب‌نگاشت‌هاي مصنوعي (artificial accelerogram) را در مواردي كه شتاب‌نگاشت‌هاي ثبت‌شده مناسب و كافي وجود نداشته باشند مجاز مي‌دانند. ازآنجاكه نتايج تحليل‌هاي ديناميكي تاريخچه زماني، وابسته به مقادير و محتواي داده‌هاي ورودي مي‌باشند، نياز است كه در مرحله انتخاب و ورود اطلاعات موردنياز براي شبيه‌سازي، دقت كافي به‌ كار برده شود. در اين پژوهش به بررسي تاثير نوع تابع پنجره زماني (windowing function) مورد استفاده در روش تصادفي گسل محدود، بر روي سيستم‌هاي يك‌ درجه ‌آزادي پرداخته و نشان داده شده كه نوع اين تابع، تاثيري بر تقاضاي شكل‌پذيري ندارد. همچنين تاثير گام زماني توليد نگاشت بررسي و نشان داده شده است كه گام زماني 02/0، تقاضاي شكل‌پذيري بيشتر و پاسخ خطي شبه‌شتاب كمتري را در فركانس‌هاي بالاي 2 هرتز نسبت به گام‌هاي زماني 005/0 و 01/0 به سيستم تحميل مي‌نمايد.