تاثير شرايط اتصال مهاربندهاي 8 شكل بر رفتار لرزه‌اي قاب‌هاي فولادي

فرض رايج براي اتصالات مهاربندها حالت مفصلي مي‌باشد كه در عمل ممكن است با توجه به جزييات اتصال، اندكي گيرداري حاصل شود. همچنين بار كمانشي مهاربند متاثر از ضريب طول موثر كمانشي است كه اين ضريب نيز به شرايط انتهايي مهاربند بستگي دارد. ازاين‌رو تغيير شرايط اتصال مهاربند بر روي ظرفيت كمانشي آن تاثير مي‌گذارد. در اين مقاله، قاب‌هاي ساده سه و پنج‌دهانه با تعداد طبقات سه، پنج و ده، با لحاظ كردن شرايط مختلف اتصال مهاربندهاي 8 شكل، مورد مطالعه قرار گرفته‌اند تا حساسيت رفتار آنها به شرايط اتصال مهاربندها ارزيابي شود. اثرات غيرخطي مصالح از طريق اعمال مفاصل پلاستيك به اعضا و نيز اثرات غيرخطي هندسي P-Delta در تحليل‌هاي غيرخطي انجام گرفته در نظر گرفته شده است. نتايج تحليل‌هاي استاتيكي خطي - كه در آن پديده كمانش خودنمايي نمي‌كند- نشان مي‌دهد كه تغيير شرايط اتصال مهاربند بر نتايجي همچون زمان تناوب اصلي، نيروها و جابه جايي‌هاي حاصل در حوزه رفتار الاستيك تاثير قابل‌ملاحظه‌اي ندارد؛ درحالي‌كه در تحليل‌هاي‌ استاتيكي غيرخطي و تحليل‌هاي ديناميكي غيرخطي تغيير شرايط اتصال از طريق تغيير ضريب طول موثر مهاربندها بر روي رفتار قاب تاثير مي‌گذارد. به‌طوري‌كه تغيير اين ضريب از حالت مفصلي به صلب به همراه تغيير قيد اتصال مي‌تواند باعث افزايش 8 الي 67 درصدي در ظرفيت برشي قاب‌ها شود، درصورتي‌كه بدون تغيير ضريب طول موثر كمانشي و تنها با تغيير قيد اتصال نتايج فوق كمتر از 2 درصد تغيير مي‌كند.