تحليل عوامل موثر در زمينه‌هاي توسعه كارآفريني نواحي روستايي

Investigating Effective Factors in the Fields of Entrepreneurial Development of Rural Areas

علاقه به كارآفريني و سياست‌هاي كارآفرينانه به طور قابل توجهي در سال‌هاي اخير در ميان دانشگاهيان و بسياري از دانشمندان توسعه اقتصادي افزايش يافته است. زيرا كه اين سياست با ايجاد اشتغال، موجب بهبود شرايط كلي اقتصاد محلي و منطقه‌اي و ارتقا توسعه روستايي مي‌شود. از طريق كارآفريني روستايي مي‌توان با شناسايي مزيت‌ها، ظرفيت‌ها و محدوديت‌هاي جوامع روستايي بر اساس برنامه‌ريزي راهبردي مناسب، به توسعه اقتصادي روستايي دست زد. هدف از اين پژوهش بررسي عوامل موثر بر كارآفريني در روستاهاي دهستان آباده طشك شهرستان ني‌ريز (استان فارس) مي‌باشد. در اين راستا از روش تحقيق پيمايشي با بكار گيري پرسشنامه استفاده شده است. پايايي پرسشنامه با استفاده از محاسبه آلفا كرونباخ (72%) تامين شد. جامعه آماري، 1494 خانوار روستايي است كه بر پايه فرمول كوكران، شمار نمونه‌ها 305 نمونه از خانوارها به دست آمد. براي تجزيه و تحليل اطلاعات از آزمون t تك نمونه‌اي، همبستگي، تحليل مسير و تكنيك پرومته استفاده شده است. نتايج تحقيق نشان مي‌دهد كه عوامل سه‌گانه اقتصادي، اجتماعي و زيرساختي در روستاهاي مورد مطالعه به دليل منفي بودن نتايج آزمون Tتك نمونه‌اي، در حد مطلوب نيست و به دليل وجود همبستگي بين ظرفيت‌ها، مي‌توان با افزايش وضعيت يك عامل به توسعه ساير عامل‌ها كمك نمود. از آنجايي كه شاخص زيرساختي در روستاها بيشترين تاثير را بر كارآفريني داشته، لزوم توجه به اين بعد به خصوص در روستاي خواجه جمالي به دليل اينكه از ظرفيت بالاتري برخوردار است، حايز اهميت مي‌باشد.

Interest in entrepreneurship and entrepreneurial policies has significantly increased between academics and many economic development scientists in recent years. Because this policy creating occupation improves the overall conditions of the local and regional economy and promote rural development. Rural economic development can be achieved through rural entrepreneurship by recognizing advantages, potentials and limitations of rural communities based on appropriate strategic planning. This research aims to investigate effective factors on entrepreneurship in villages such as Abadeh and Tashk of Neyriz Township (Fars province). In this regard measuring method was used by applying questionnaires. The reliability of the questionnaire was determined using Cronbach Alpha (72%). The statistical population included 1494 rural families through which the sample was 305 families based on Cochran formula. To analyze data one sample t-test, correlation, path analysis and PROMETHEE technique were used. The results of this research indicated that the triple economic, social and infrastructure factors were not desired in studied villages due to negative results of one sample t test. And development of one factor can be helped by increasing the status of one factor due to correlation between the capacities. Since infrastructure index in villages had the highest impact on entrepreneurship, it should be taken into consideration especially in the village of Khaje Jamali where it had higher capacity.