اثر شش هفته تمرين مقاومتي با كش بر حس عمقي مردان ورزشكار مبتلا به سندرم گيرافتادگي مفصل شانه

زمينه و هدف : شايع ترين علت دردهاي مزمن شانه، سندرم گيرافتادگي شانه است. ثبات عملكردي شانه حاصل ارتباط متقابل بين ثبات دهنده هاي استاتيك و ديناميك است و اين ارتباط با واسطه سيستم حسي- حركتي (حس عمقي) ايجاد مي شود. اين مطالعه به منظور تعيين اثر شش هفته تمرين مقاومتي با كش بر حس عمقي مردان ورزشكار مبتلا به سندرم گيرافتادگي مفصل شانه انجام شد. روش بررسي : در اين مطالعه شبه تجربي 30 مرد با سندرم گيرافتادگي مفصل شانه به صورت غيرتصادفي در دو گروه كنترل و مداخله قرار گرفتند. آزمودني ها، حركات ورزشي نيازمند استفاده مكرر بازو در بالاي سر را انجام داده بودند و در رشته ورزشي خاصي فعاليت نداشتند. گروه مداخله تمرينات مقاومتي را با استفاده از كش تمريني به مدت شش هفته انجام دادند. حس عمقي مفصل آزمودني ها در ابتدا و انتهاي مطالعه با زواياي صفر، 45 و 90 درجه با استفاده از دستگاه ايزوكنتيك مدل بايودكس سيستم-3 ، اندازه گيري و مقايسه گرديد. يافته ها : حس عمقي مفصل شانه در همه زواياي اندازه گيري شده گروه مداخله در مقايسه با گروه كنترل در انتهاي مطالعه بهبودي نشان داد (P<0.05). همچنين ميزان بهبودي در مقايسه بين دو گروه كنترل و مداخله تفاوت آماري معني داري داشت (P<0.05). نتيجه گيري : شش هفته تمرين مقاومتي با كش منجر به بهبودي حس عمقي در مبتلايان به سندرم گيرافتادگي مفصل شانه مي گردد.