شماره ركورد :
763090
عنوان مقاله :
پژوهش و نگرشي نو درباره شش كنايه قرآن كريم
عنوان فرعي :
Research and New View about Six Innuendoes of Quran
پديد آورندگان :
تديّن نجف‌آبادي، مهدي نويسنده استاد زبان و ادبيّات فارسي دانشگاه آزاد اسلامي واحد نجف‌آباد، اصفهان Tadayyon Najafabadi, Mahdi , سهراب‌نژاد، سيّد علي نويسنده دانشجوي دكتري زبان و ادبيّات فارسي دانشگاه آزاد اسلامي واحد نجف‌آباد، اصفهان SohrabNejad, Seyed Ali
اطلاعات موجودي :
فصلنامه سال 1393 شماره 11
رتبه نشريه :
علمي پژوهشي
تعداد صفحه :
22
از صفحه :
153
تا صفحه :
174
كليدواژه :
Interpretation of Quran , phrase , Quran , Quranic allusions , ترجمه قرآن , Translation of Quran , قرآن , تفسير قرآن , كنايات قرآني , عبارت
چكيده فارسي :
كنايه يكي از اسلوب‌هاي مهمّ بياني در همه زبان‌هاست و از ديرباز به صورت گسترده در زبان و ادبيّات همه اقوام، از جمله قوم عرب به كار رفته است. از آنجا كه قرآن كريم با زبان مردم با آنان سخن مي‌گويد، از همه عناصر بياني، به‌ويژه كنايه براي بيان مقاصد گوناگون بهره برده ‌است. در اين مقاله، شش عبارت كنايي قرآن مجيد تجزيه و تحليل مي‌شود؛ كنايه‌هايي كه برخي از مترجمان و يا حتّي مفسّران، آن را به گونه‌اي تعبير كرده‌اند كه اغلب فارسي‌زبانان با مطالعه آنها نمي‌توانند به معنا و مفهوم مورد نظر آيات برسند. پس از ذكر آيه مورد بحث، نظر مفسّران درباره عبارات كنايي آيه مذكور بيان شده، سپس به روش «توصيف و تحليل» و با استناد به منابع معتبر و بررسي ترجمه‌هاي فولادوند و آيتي، معناي ارجح كنايه‌ها به عنوان هدف اصلي اين مقاله تبيين مي‌شود. ضرورت انجام اين تحقيق، نارسايي در ترجمه‌هاي بعضي مفسّران، ملحوظ داشتن معاني تحت‌اللّفظي صرف در برخي ترجمه‌هاي معاصر و بعضاً عدم دريافت كامل معناي كنايي آيه است.
چكيده لاتين :
The innuendo is one of important methods of expression in all languages and it has used widely in language and literature of all peoples, including the Arab nation. considering that the Quran speaks in the language of their people, has benefited from all of expressive elements especially innuendo for expressing different purposes. In this article, we analyze six innuendoes in the Holy Quran; the innuendoes that some translators or interpreters have interpreted it so that most Persian speakers can’t understand the meaning of the verses by studying them. After mentioning the verse, weʹve expressed commentatorsʹ comments about the ironic phrases in that verse, then by “describing and analyzing’’ method, and according to reliable sources and review of Fouladvand and Ayatiʹs translations, the preferred mean of ironies is explained as the main purpose of this article. The necessity of this research is the failure in the translations of some commentators, pay attention to only literal meaning in some contemporary translations and sometimes lacking of full understanding ironic meaning of the verse.
سال انتشار :
1393
عنوان نشريه :
پژوهش هاي ترجمه در زبان و ادبيات عربي
عنوان نشريه :
پژوهش هاي ترجمه در زبان و ادبيات عربي
اطلاعات موجودي :
فصلنامه با شماره پیاپی 11 سال 1393
كلمات كليدي :
#تست#آزمون###امتحان
لينک به اين مدرک :
بازگشت